စာေရးသူသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ဇာတိၿမဳိ႔၏ မိခင္ေက်ာင္းတုိက္မွာ ၀ါဆုိျဖစ္ခဲ့၏။ ဤ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္သည္ကား စာေရသူတုိ႔ တစ္ၿမိဳ႔လုံး ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ခဲ့ရသည့္ ႏွစ္လည္းျဖစ္ပါ၏။ အေၾကာင္းမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂ ရက္ေန႔ညတြင္ ဆုိး႐ြားစြာ တုိက္ခတ္ဖ်က္ဆီးခဲ့သည့္ နာဂစ္ဆုိင္ကလုံမုန္တုိင္းေၾကာင့္ လူေပါင္းမ်ားစြာ၊ တိရစၧာန္ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရ၊ အုိးမဲ့ အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဇာတိၿမိဳ႔သုိ႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ဆရာေတာ္အား ဖူးေျမွာ္ အလႅာပ သလႅာပ စကားမ်ားေျပာဆုိေလွ်ာက္ထားၿပီး၊ မိဘရပ္ထံ သုိ႔လည္း ျပန္ခဲ့၏။ ထုိ႔ေနာက္ဇာတိၿမိဳ႔ မွာ႐ိွသည့္ မိခင္ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ျပန္လာခဲ့၏။ ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္ပင္ ဆရာေတာ္၏ တပည့္တစ္ပါး စာေရးသူထံေရာက္လာကာ ဆရာေတာ္က ဘယ္စာ၀ါပုိ႔ခ် မွာလည္း ေမးခုိင္းလုိက္လုိ႔ဆုိၿပီး လာေရာက္ေမး ျမန္း၏။ စာေရးသူလည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ခ်က္ခ်င္းေတြေ၀သြားခဲ့၏။ စာေရးသူက ၿမိဳ႔ႀကီးသုိ႔ ျပန္ၿပီး ၀ါဆုိမည္။ ပညာေရးအတြက္ ျပင္ဆင္စရာ႐ိွသည္ မ်ားကို ျပင္ဆင္မည္ဟု စိတ္ကူးထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္အေပၚ ခ်စ္ေၾကာက္႐ုိေသ သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႔ႀကီးသုိ႔ျပန္ၿပီး ၀ါဆုိမည္ဟု မေလွ်ာက္ထား၀ံ့သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ လက္႐ိွအေျခ အေနအရ ကူညီသင့္သည္ဟု သိ႐ိွနားလည္မိသည္ကတစ္ေၾကာင္း စသည့္အေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ဆရာ ေတာ္ အမိန္႔႐ိွသည့္ စာ၀ါကုိ ပုိ႔ခ်ပါမည္ဟု အေၾကာင္းျပန္ခဲ့၏။ စာ၀ါပုိ႔ခ်ပါမည္ဟု အေၾကာင္းျပန္ေလွ်ာက္ ထားခဲ့ေသာ္လည္း စာ၀ါမ်ားႏွင့္ ကင္းကြာေနခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ ပုိ၍အခက္အခဲႏွင့္ႀကဳံ ခဲ့သည္မွာ စာေရးသူ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ စာ၀ါျပန္ပုိ႔ခ်မည္ဟူေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ငယ္စဥ္က သင္ယူ ေလ့လာခဲ့ေသာ မွတ္စုစာအုပ္မ်ားကုိ သိမ္းဆည္းထားခဲ့၏။ သုိ႔ေသာ္ နာဂစ္ဆုိင္ကလုံမုန္တုိင္းေၾကာင့္ စာအုပ္စာတမ္မ်ားလည္း ပ်က္စီးခဲ့ရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း စာအုပ္မ်ား႐ွာေဖြလ်က္ စာ၀ါျပန္လည္ပုိ႔ခ်ႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရ၏။ ထုိ႔ျပင္ ဇာတိၿမိဳ႔တြင္ ျပန္၍၀ါမဆုိျဖစ္ခဲ့သည္မွာ အေတာ္ပင္ၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ ဆရာ ဘုန္းႀကီး၏ ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေသာအားျဖင့္ ၀ါဆုိခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါ၏။ ဤသုိ႔ျဖင့္ မိခင္ေက်ာင္းတုိက္ ဆရာသမား၏ ေမတၱာရင္ခြင္ေအာက္ ခုိလႈံလ်က္ စာ၀ါပုိ႔ခ်မႈႏွင့္ တုိက္တာေ၀ယ်ာ၀စၥတုိ႔ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရ၏။ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ ေပးဆပ္ခြင့္ရ႐ိွခဲ့၍လည္း ၀မ္းေျမာက္ခဲ့ရပါ၏။
ငယ္စဥ္က ပညာရည္ႏို႔အတူတူေသာက္စု႔ိခဲ့ၾကသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မိခင္ေက်ာင္းတုိက္မွာ တစ္ပါးမွ်မ႐ိွၾက သည္ကုိ ေတြးၿပီးလြမ္းေဆြးမႈလည္း ျဖစ္ခဲ့ေသး၏။ ငယ္စဥ္က ဆရာ့ထံမွာ စာျပန္၊ စာတက္၊ စာက်က္ႏွင့္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ အပင္ပန္းခံခဲ့ၾကရပုံမ်ားကုိလည္း ျပန္လည္သတိရမိခဲ့၏။ အခ်ိန္ကာလ၏ ေ႐ြ႔လ်ားမႈႏွင့္အတူ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေနရာဌာနအသီးသီးမွာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ေနၾက၏။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေက်ာင္း ထုိင္ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ၾကားသိရ၍လည္း ၀မ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးခဲ့ရ၏။ စာေရးသူလည္း စာ၀ါပုိ႔ခ်၊ ေက်ာင္းတုိက္ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္လ်က္ႏွင့္ပင္ ၀ါလကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္ခဲ့၏။ ၀ါကၽြတ္သည့္အခါ ဆြမ္းေအာင္ပြဲမ်ား ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းလွဴပြဲမ်ား ႏွစ္က်ိပ္႐ွစ္ဆူဘုရားမ်ား လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲမ်ားႏွင့္ စာေရးသူတုိ႔ၿမိဳ႔တြင္ အလြန္ပင္စည္ကားလ်က္႐ိွသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရ၏။ ငယ္စဥ္ကေတြ႔ႀကံဳခဲ့ဖူးသည့္ ႏွစ္က်ိပ္႐ွစ္ဆူပူေဇာ္ပြဲမ်ားႏွင့္မတူဘဲ တစ္မူထူးျခားၿပီး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲ က်င္းပၾကသည္ကုိလည္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ ဖူးေတြ႔ခဲ့ရ၏။ ထုိ႔ျပင္ ကထိန္ပြဲမ်ားကုိပါ ဆက္လက္က်င္းပၾက၏။ စာေရးသူ၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ေနၾကသျဖင့္ သူတုိ႔၏ေက်ာင္းတုိက္ ကထိန္ မ်ားတြင္ စာေရးသူကုိပါ ၾကြေရာက္ရန္ပင့္ဖိတ္ၾက၏။ တခ်ိဳ႔သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းတုိက္မ်ားတြင္ ကထိန္အႏုေမာဒနာ တရားကုိ ေဟာၾကားေပးရန္ တုိက္တြန္းၾကသျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့ရသည္လည္း႐ိွ၏။
စာေရးသူလည္း အားေပးသည့္အေနျဖင့္ စြမ္းႏိုင္သမွ် ႀကိဳးစားၿပီး မ၀ံ့မရဲႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ မ်ားၾကားတြင္ ေဟာၾကားခဲ့၏။ သူငယ္ခ်င္းက တုိက္တြန္း၍သာ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း တရားေဟာ ေလ့ ေဟာထမ႐ိွခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ၍ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဆင္ေျပေအာင္ႀကဳိးစားၿပီး ေဟာမည္ဟု ေတြးကာ ေဟာၾကားခဲ့ရ၏။ စာေရးသူေဟာၾကားခဲ့ေသာတရားမွာ ကထိန္အႏုေမာဒနာ တရားဆုိေသာ္လည္း အလွဴအားလုံးႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္မည့္ အႀကံဳး၀င္မည့္တရားကုိသာ အဓိကထားကာ ေဟာၾကားခဲ့ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လည္း တရားေတာ္၏နာမည္ကုိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု နာမည္ေပးကာ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါ၏။ အလွဴတတ္ေစခ်င္၊ အလွဴျမတ္ေစခ်င္ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဤတရားစကာားကုိ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ ပါ၏။
ဤတရားေတာ္သည္ အဂၤုတၱရနိကာယ္ ပဥၥကနိပါတ္ထဲမွာပါသည့္ သပၸဳရိသဒါနသုတ္ျဖစ္၏။ ဤသုတၱန္တရား ေတာ္ကုိပဲ ျမန္မာနာမည္ႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေအာင္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု နာမည္ေပးထားျခင္းျဖစ္၏။ မင္းကြန္းတိပိဋက ဆရာေတာ္ႀကီးသည္လည္း ဤတရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားၿပီး စာအုပ္ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိထား၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ စာအုပ္ထဲမွာ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဟာၾကားထားသည္ကုိ ေတြ႔ရ၏။ ဖတ္လည္းဖတ္ခဲ့ဖူး၏။ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္၍လည္း ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေဆာင္ပုဒ္လကၤာမ်ားကို က်က္မွတ္ထားခဲ့ပါ၏။ ဤထဲမွာပါသည့္ ေဆာင္ပုဒ္လကၤာမ်ားသည္ မင္းကြန္းတိပိဋက ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေဆာင္ပုဒ္လကၤာမ်ားသာျဖစ္၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလွဴဒါနႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမင့္ျမတ္သည့္အလွဴဒါနမ်ိဳးျဖစ္ေစရန္၊ အက်ိဳး႐ိွ႐ိွ လွဴဒါန္းတတ္ၾကေစရန္ဆုိသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဤတရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ အလွဴဒါန တစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္မည္၊ လွဴဒါန္းမည္ဆုိလွ်င္ ဘုရားအစ႐ိွသည့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား က်င့္သုံးၾကသည့္မူအတုိင္း က်င့္သုံးၾကၿပီး လွဴဒါန္းတတ္ၾကရန္ႏွင့္ ဤကဲ့သုိ႔ လွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳးကုိလည္း ဘုရားအစ႐ိွသည့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ခ်ီးမႊမ္းၾကေၾကာင္း ေဟာၾကားထား၏။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ဤတရားေတာ္ကုိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု နာမည္ေပး၍ ရသကဲ့သုိ႔၊ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ခ်ီးမႊမ္းေသာ အလွဴဟုလည္း နာမည္ေပးမည္ဆိုလွ်င္ ရႏိုင္မည္ျဖစ္၏။
အလွဴဒါနျပဳလုပ္သည့္အခါမွာ အဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းတတ္ၾကရန္ အလြန္ပင္အေရးႀကီး၏။ ဤအဂၤါရပ္ ငါးခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္မွလည္း သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု ေခၚဆုိထုိက္မွာျဖစ္သကဲ့သုိ႔ သူေတာ္ျမတ္တုိ႔ ခ်ီးမႊမ္းသည့္ အလွဴဟုလည္း ေခၚဆုိႏိုင္မွာျဖစ္၏။ ယင္းအဂၤါရပ္ငါးခ်က္မွာ -
၁။ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ႏွင့္ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴျခင္း။
၂။ ႐ုိ႐ုိေသေသႏွင့္ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴျခင္း။
၃။အခ်ိန္ကာလႏွင့္အညီ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴျခင္း။
၄။ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴျခင္း။
၅။ မိမိႏွင့္သူတစ္ပါးကုိပါ မထိမပါးဘဲႏွင့္ အလွဴဒါနကို ေပးလွဴျခင္းတုိ႔ ျဖစ္၏။
ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္အညီ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၾကမည္ဆုိလွ်င္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာအလွဴမ်ိဳးကုိ ဘုရား႐ွင္က သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏အလွဴ (သုိ႔မဟုတ္) သူေတာ္ျမတ္တို႔ ခ်ီးမြမ္းသည့္အလွဴ ေခၚဆုိေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္ကုိပဲ မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီးက သဒၶါၾကည္ညိဳ၊ ႐ုိေသလွစြာ၊ အခါကိုသိ၊ မစြန္းၿငိဘဲ၊ မထိမပါး၊ လွဴတုံျငား၊ ငါးပါးသပၸဳရိသ၊ ျမတ္ဒါန ဟု ေဆာင္ပုဒ္လကၤာ စပ္ဆုိေတာ္မူခဲ့၏။
နံပါတ္တစ္အဂၤါရပ္မွာ သဒၶါၾကည္ညဳိျဖစ္၏။ အလွဴဒါနတစ္ခုျပဳလုပ္မည္ဆုိလွ်င္ အလွဴ႐ွင္မ်ား၏ သႏၲာန္မွာ ေ႐ွးဦးစြာ ယုံၾကည္မႈသဒၶါတရား ႐ွိေနရမည္။ ျပည့္စုံေနရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။ ယုံၾကည္မႈသဒၶါတရားသည္ မည္သည့္အေပၚမွာ ယုံၾကည္ရမည္နည္းဆိုလွ်င္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ ကံႏွင့္ ကံ၏အက်ိဳး ဤငါးမ်ိဳးတုိ႔၏အေပၚမွာသာ သက္၀င္ယုံၾကည္ရ၏။ ဤငါးမ်ိဳးအေပၚ၌ ယုံၾကည္မႈကုိသာလွ်င္ သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စုံသည္၊ သဒၶါတရားႏွင့္အညီ ေပးလွဴသည္မည္၏။
နံပါတ္ႏွစ္ အဂၤါရပ္မွာ ႐ုိေသလွစြာျဖစ္၏။ နံပါတ္တစ္ အဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီး၍ အလွဴဒါနျပဳလုပ္သည့္အခါမွာလည္း အလွဴ႐ွင္မ်ားသည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ ေနရာထုိင္ခင္းမ်ား ေသသပ္က်နစြာ ခင္းက်င္းေပးထားရ၏။ လွဴဒါန္းဖြယ္ ပစၥည္းမ်ားကုိ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ သန္႔သန္႔႐ွင္း႐ွင္း ျပဳလုပ္ထားရ၏။ အလွဴခံအ႐ွင္ျမတ္တုိ႔အား လွဴဖြယ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ားကို လွဴဒါန္းဆက္ကပ္လွ်င္လည္း သကၠစၥဂါရ၀ ေ႔႐ွထားၿပီး ႐ုိ႐ုိေသေသ ေလးေလးစားစားႏွင့္ လွဴဒါန္းဆက္ကပ္မႈကို ျပဳၾကရ၏။
နံပါတ္သုံး အဂၤါရပ္မွာ အခါကုိသိျဖစ္၏။ ဤအဂၤါရပ္သည္ အခ်ိန္ကာလကိုၾကည့္ၿပီး ထုိအခ်ိန္ကာလႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေလွ်ာက္ပတ္သည့္ ကာလဒါနအလွဴမ်ိဳးကုိ လွဴဒါန္းဆက္ကပ္ၾကရမည္ဟု ဆုိလိုျခင္းျဖစ္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကာလဒါနဆုိသည္မွာ ၀ါဆုိေခတ္ကာလမွာ ၀ါဆုိသကၤန္းစသည္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းသကဲ့သုိ႔၊ ကထိန္ေခတ္ကာလတြင္လည္း ကထိန္သကၤန္းစသည္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳးကို ဆုိလိုျခင္းျဖစ္၏။ သူ႔အခ်ိန္ သူ႔ကာလႏွင့္ လုိက္ဖက္ေအာင္ လွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳးကိုပဲ အခါကိုသိဟု ဆုိထားျခင္းျဖစ္၏။
နံပါတ္ေလး အဂၤါရပ္မွာ မစြန္းၿငိဘဲျဖစ္၏။ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္သည့္အခါ အလွဴ႐ွင္မ်ား၏ စိတ္သႏၲာန္မွာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ေနၾကရပါမည္။ လွဴဒါန္းမည့္၊ လွဴဒါန္းသည့္ အလွဴဒါနအေပၚ၊ အလွဴ၀တၳဳအေပၚ ႏွေျမာသည့္စိတ္၊ ဆုတ္နစ္သည့္စိတ္၊ တြန္႔တုိသည့္စိတ္ မထားဘဲႏွင့္ မုတၱစာဂီ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ လွဴဒါန္းတတ္ၾကရမည္၊ လွဴဒါန္းမႈကုိ ျပဳၾကရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။
နံပါတ္ငါး အဂၤါရပ္မွာ မထိမပါး လွဴတုံျငားျဖစ္၏။ ဤအဂၤါရပ္မွာ အလွဴ႐ွင္မ်ားသည္ ၾကြား၀ါလိုသည့္၊ ထင္ေပၚေစလုိသည့္ အတၱဳကၠံသနစိတ္ ကင္း႐ွင္းၾကရမည္။ အျခားအျခားေသာ သူမ်ား၏ အေပၚမွာလည္း ႏိွမ္ခ်လုိသည့္၊ လႊမ္းမုိးလုိသည့္ ပရ၀မၻနစိတ္၊ အႏိုင္ယူလုိသည့္စိတ္လည္း ကင္း႐ွင္းၾကၿပီး အားလုံး၏အေပၚမွာ မုဒိတာစိတ္ပြားမ်ားၿပီး လွဴဒါန္းတတ္ၾကရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။
ဤဆုိၿပီးခဲ့သည့္ အဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းတတ္ၾကမည္၊ လွဴဒါန္းၾကမည္ဆုိလွ်င္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ အလွဴမ်ိဳးကုိ ဘုရားအစ႐ိွသည့္ သူေတာ္ေကာင္း၊ သူျမတ္ေလာင္းမ်ား လွဴဒါန္းၾကသည့္အလွဴႏွင့္ တူညီသည့္အတြက္ေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု ေခၚဆုိထိုက္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္အလွဴဒါနျပဳလုပ္ၾကသည့္ အလွဴ႐ွင္၊ အလွဴအမမ်ား၊ ကထိန္ဒကာ၊ ကထိန္ဒကာမမ်ားအေနႏွင့္ ဆင္ျခင္ႏွလုံးသြင္းသင့္သည္မွာ ယေန႔ ယခုလွဴေသာ အလွဴဒါနသည္ သဒၶါအစ႐ိွေသာ အဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္သည့္အလွဴ ျဖစ္ မျဖစ္ဆုိသည္ကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရမည္၊ ဆင္ျခင္ၾကည့္ရမည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ဆန္းစစ္ၾကည့္၊ ဆင္ျခင္ၾကည့္ၿပီး ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္မည္၊ ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းသည့္ အလွဴဒါနျဖစ္မည္ဆုိလွ်င္ ယေန႔ ယခုလွဴေသာအလွဴကုိ သူေတာ္ေကာင္း၊ သူျမတ္ေလာင္းမ်ား ခ်ီးမႊမ္းၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤအလွဴမ်ဳိးကုိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု ေခၚဆုိထုိက္၏။
ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္၏ အက်ိဳးမ်ားကုိ တစ္ခုခ်င္း ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ နံပါတ္တစ္အဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ သဒၶါၾကည္ညိဳဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္ျပည့္စုံညီညြတ္ၿပီး ေပးလွဴခဲ့မည္၊ ေပးလွဴၾကမည္ဆုိလွ်င္ သဒၶါၾကည္လင္ လွဴဒါန္းလွ်င္ ဆင္းျပင္႐ုပ္ရည္လွ ဆုိသည့္အတုိင္း ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္းမွာ ႐ုပ္ရည္အဆင္း လွပျခင္းအက်ိဳးကုိ ခံစားၾကရပါမည္။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ႐ုပ္ရည္လွပၾကသူမ်ားကို ေတြ႔ျမင္လွ်င္ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္၊ ေပးလွဴခဲ့စဥ္က ယုံၾကည္မႈ သဒၶါတရားအျပည့္အ၀ႏွင့္ ေပးလွဴခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ လွပေနၾကသည္ဟု နားလည္သေဘာေပါက္ၾကရမွာျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ႐ုပ္ရည္အဆင္းမလွသူမ်ားကုိ ေတြ႔ျမင္လွ်င္လည္း သဒၶါတရား အားနည္းေသာေၾကာင့္ မလွၾကျခင္းျဖစ္မည္ဟု တရားသေဘာအရ ဆင္ျခင္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္၏။
နံပါတ္ႏွစ္အဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ ႐ုိေသလွစြာဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္ ျပည့္စုံညီညြတ္ၿပီး သကၠစၥဂါရ၀ ေျမာက္စြာ ေပးလွဴခဲ့မည္၊ ေပးလွဴၾကမည္ဆုိလွ်င္ ႐ုိေသလွဴျငား သူ႔စကား အမ်ားနာယူရ ဆုိသည့္အတုိင္း မိမိေျပာဆုိသည့္ စကားကုိ အမ်ားက တေလးတစားလိုက္နာၾက၏။ မိဘတုိ႔၏ စကားကုိ သား၊ သမီးမ်ား ေျမ၀ယ္မက်လိုက္နာၾက၏။ နားေထာင္ၾက၏။ ဆရာသမားမ်ား၏ ဆုိဆုံးမသည့္ စကားကုိ တပည့္မ်ား တစ္ေ၀မတိမ္းလုိက္နာၾက၊ ေဆာင္႐ြက္ေနၾကသည္ကုိ ေလာကမွာေတြ႔ျမင္ေနၾကရ၏။ တရားသေဘာအရ ဆင္ျခင္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ ဤမိဘ၊ ဤဆရာသမားမ်ာသည္ ေပးလွဴခဲ့စဥ္အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တုိ႔အား သကၠစၥဂါရ၀တရား၊ နိ၀ါတတရာမ်ားေ႔႐ွထားၿပီး ေပးလွဴခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾက၏ဟု နားလည္ၾကရပါမည္။ မိဘမ်ား၏ ဆုိဆုံးမမႈအတုိင္း မလုိက္နာ၊ ဆရာသမားမ်ား၏ သြန္သင္ျပသမႈကုိ မလုိက္နာၾကသည့္ သား၊ သမီးမ်ား၊ တပည့္မ်ားကုိ ေတြ႔ျမင္ရလွ်င္ ဤသား၊ သမီးမ်ား၊ ဤတပည့္မ်ားသည္ အလြန္ဆုိးသည့္ သား၊ သမီးမ်ား၊ တပည့္မ်ားပဲဟု သာမန္ၾကည့္လွ်င္ ဤကဲ့သုိ႔ျမင္တတ္ၾကပါလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း တရားသေဘာ႐ႈေထာင့္မွ ၾကည့္လွ်င္ ဤမိဘ၊ ဤဆရာသမ်ားသည္ ေပးလွဴခဲ့စဥ္အခါက သကၠစၥဂါရ၀တရားမ်ား အားနည္းခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟု ဆင္ျခင္ၾကည့္ႏိုင္၏။
နံပါတ္သုံးအဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ အခါကုိသိဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကမည္၊ လွဴဒါန္းၾကမည္ဆုိလွ်င္ အခါသိသျဖင့္၊ လွဴတုံလင့္၊ ခ်ိန္သင့္ေကာင္းက်ိဳးရ ဆိုသည့္အတုိင္း အ႐ြယ္အပိုင္းအျခားအလုိက္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ သုံးေဆာင္ခံစားရပါလိမ့္မည္။ အခိ်ဳ႕ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္တြင္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သုံးေဆာင္ခံစားခဲ့ၾကရေသာ္လည္း၊ ႀကီးျပင္းလာသည့္အခါ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္မွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း သုံးေဆာင္ခံစားခဲ့ၾကရေသာ္လည္း၊ အသက္အ႐ြယ္ ႀကီးရင့္လာသည့္အခါ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕အ႐ြယ္သုံးပါးလုံးမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕အ႐ြယ္သုံးပါးလုံးမွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ ဤကဲ့သုိ႔ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရသည္ကုိ တရားသေဘာ႐ႈေထာင့္ကေန ေလ့လာၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ ကာလဒါနေျမာက္စြာ လွဴဒါန္းတတ္မႈႏွင့္ ကာလဒါန ခၽြတ္ယြင္းအားနည္းမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကရသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ၾကရမည္ျဖစ္၏။
နံပါတ္ေလးအဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ မစြန္းၿငိဘဲဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကမည္၊ လွဴဒါန္းတတ္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ မစြန္းၿငိေတာင္း လွဴတုံေ႐ွာင္း အေကာင္းသုံးေဆာင္ရ ဆုိသည့္အတုိင္း ေကာင္းမြန္သည့္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိသာ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕ပစၥည္းဥစၥာမ်ား ေပါမ်ားၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ မ၀တ္ရက္၊ မစားရက္၊ မသုံးရက္သူမ်ား ေလာကမွာေတြ႔ဖူးၾက၏။ ျဖစ္သလုိ၀တ္၊ ျဖစ္သလုိစား၊ ျဖစ္သလုိေနၿပီး ဆင္းဆင္းရဲရဲႏွင့္ ေသသြားၾက၊ ေသသြားၾကရ၏။ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာသူမ်ားသာ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ ဤသုိ႔ျဖစ္ရသည္မွာ နံပါတ္ေလးအဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ ေပးလွဴခဲ့စဥ္အခါက ႏွေျမာတြန္႔တုိၿပီး လွဴဒါန္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႔ျမင္သိ႐ိွၾကရမွာျဖစ္၏။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္၀တ္ႏိုင္၊ စားႏိုင္၊ သုံးေဆာင္ႏိုင္သူမ်ားကုိလည္း ေတြ႔ဖူးၾကပါလိမ့္မည္။ ထုိသူမ်ားသည္ ေပးလွဴခဲ့စဥ္အခါက ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာႏွင့္ ေပးလွဴခဲ့ၾက၏။ ႏွေျမာတြန္႔တုိသည့္စိတ္မ႐ိွဘဲ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ မုတၱစာဂီေျမာက္စြာ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္၏ဟု နားလည္ၾကရမွာျဖစ္၏။
နံပါတ္ငါးအဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ မထိမပါး၊ လွဴတုံျငားဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္အညီ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းခဲ့ၾကမည္ဆုိလွ်င္ မထိမပါး လွဴတုံျငားမူ ထုိသည့္သူ၏ ေျပာထူမ်ားျပား စည္းစိမ္အား ငါးပါးရန္မခ ဆုိသည့္အတုိင္း မိမိကုိယ္ကုိ ထင္ေပၚလုိ ၾကြား၀ါလုိသည့္ အတၱဳကၠံသနစိတ္၊ သူတစ္ပါးကုိ ႏွိမ္ခ်လုိသည့္ ပရ၀မၻနစိတ္ မထားဘဲ လွဴဒါန္းၾကသူမ်ား၏ ႐ွာေဖြစုေဆာင္း၍ရလာေသာ စီးပြားဥစၥာမ်ားကုိ ေရ မီး မင္း ခုိးသူ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာ အေမြခံသားဆုိး သမီးဆုိးဟူေသာ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးတုိ႔ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီး၍ မရႏိုင္ပါ။ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေဘးမွ ကင္းေ၀းျခင္းအက်ိဳးေက်းဇူးကုိ ခံစားၾကရမည္ျဖစ္၏။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေဘးႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳေနရ၍ စီးပြားဥစၥာမ်ား ပ်က္စီးၾကရျခင္းသည္ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္အခါက မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားတုိ႔ကို ထိပါးပုတ္ခက္ၿပီး လွဴဒါန္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟု နားလည္ၾကရမည္ျဖစ္၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အထက္ေဖာ္ျပပါ အဂၤါရပ္မ်ားကုိၾကည့္၍ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ၾကမည့္ အလွဴ႐ွင္မ်ား၊ အလွဴ႕အမမ်ား၊ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ေနၾကသည့္ အလွဴ႕႐ွင္မ်ား၊ အလွဴ႕အမမ်ားသည္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟူေသာနာမည္ႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ညီညြတ္မႈ ႐ိွ၊ မ႐ိွ ဆန္းစစ္ၾကည့္သင့္၏။ သင့္ေလ်ာ္ညီညြတ္မႈ႐ိွလွ်င္ ယေန႔ ယခုလွဴဒါန္းေသာ အလွဴသည္ သူေတာ္ေကာင္း၊ သူျမတ္ေလာင္းမ်ား ခ်ီးမႊမ္းေသာအလွဴ၊ သင့္ေလ်ာ္ညီညြတ္မႈ မ႐ိွေသလွ်င္လည္း သင့္ေလ်ာ္ညီညြတ္မႈ႐ိွေအာင္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျပဳျပင္ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏အလွဴမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္၊ သူေတာ္ျမတ္တုိ႔ ခ်ီးမႊမ္းသည့္ အလွဴမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ၊ ျမတ္နိဗၺာန္ကုိလည္း ျမတ္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစဟု ပတၳနာျပဳလ်က္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟူေသာ ေဆာင္းပါးကို အဆုံးသတ္လုိက္ပါ၏။
မွတ္ခ်က္။ ။ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အာ႐ွေတာ္၀င္ အထူးကုေဆးခန္းႀကီးတြင္လည္းေကာင္း၊ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕၊ စံျပရပ္ကြက္၊ ၀ိဇယမဂၤလာ ပရိယတၱိစာသင္တုိက္တြင္ လည္းေကာင္း ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ကထိန္အႏုေမာဒနာ တရားကို ျပင္ဆင္၍ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါ၏။
ငယ္စဥ္က ပညာရည္ႏို႔အတူတူေသာက္စု႔ိခဲ့ၾကသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မိခင္ေက်ာင္းတုိက္မွာ တစ္ပါးမွ်မ႐ိွၾက သည္ကုိ ေတြးၿပီးလြမ္းေဆြးမႈလည္း ျဖစ္ခဲ့ေသး၏။ ငယ္စဥ္က ဆရာ့ထံမွာ စာျပန္၊ စာတက္၊ စာက်က္ႏွင့္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ အပင္ပန္းခံခဲ့ၾကရပုံမ်ားကုိလည္း ျပန္လည္သတိရမိခဲ့၏။ အခ်ိန္ကာလ၏ ေ႐ြ႔လ်ားမႈႏွင့္အတူ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေနရာဌာနအသီးသီးမွာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ေနၾက၏။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေက်ာင္း ထုိင္ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ၾကားသိရ၍လည္း ၀မ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးခဲ့ရ၏။ စာေရးသူလည္း စာ၀ါပုိ႔ခ်၊ ေက်ာင္းတုိက္ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္လ်က္ႏွင့္ပင္ ၀ါလကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္ခဲ့၏။ ၀ါကၽြတ္သည့္အခါ ဆြမ္းေအာင္ပြဲမ်ား ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းလွဴပြဲမ်ား ႏွစ္က်ိပ္႐ွစ္ဆူဘုရားမ်ား လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲမ်ားႏွင့္ စာေရးသူတုိ႔ၿမိဳ႔တြင္ အလြန္ပင္စည္ကားလ်က္႐ိွသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရ၏။ ငယ္စဥ္ကေတြ႔ႀကံဳခဲ့ဖူးသည့္ ႏွစ္က်ိပ္႐ွစ္ဆူပူေဇာ္ပြဲမ်ားႏွင့္မတူဘဲ တစ္မူထူးျခားၿပီး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲ က်င္းပၾကသည္ကုိလည္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ ဖူးေတြ႔ခဲ့ရ၏။ ထုိ႔ျပင္ ကထိန္ပြဲမ်ားကုိပါ ဆက္လက္က်င္းပၾက၏။ စာေရးသူ၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ေနၾကသျဖင့္ သူတုိ႔၏ေက်ာင္းတုိက္ ကထိန္ မ်ားတြင္ စာေရးသူကုိပါ ၾကြေရာက္ရန္ပင့္ဖိတ္ၾက၏။ တခ်ိဳ႔သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းတုိက္မ်ားတြင္ ကထိန္အႏုေမာဒနာ တရားကုိ ေဟာၾကားေပးရန္ တုိက္တြန္းၾကသျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့ရသည္လည္း႐ိွ၏။
စာေရးသူလည္း အားေပးသည့္အေနျဖင့္ စြမ္းႏိုင္သမွ် ႀကိဳးစားၿပီး မ၀ံ့မရဲႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ မ်ားၾကားတြင္ ေဟာၾကားခဲ့၏။ သူငယ္ခ်င္းက တုိက္တြန္း၍သာ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း တရားေဟာ ေလ့ ေဟာထမ႐ိွခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ၍ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဆင္ေျပေအာင္ႀကဳိးစားၿပီး ေဟာမည္ဟု ေတြးကာ ေဟာၾကားခဲ့ရ၏။ စာေရးသူေဟာၾကားခဲ့ေသာတရားမွာ ကထိန္အႏုေမာဒနာ တရားဆုိေသာ္လည္း အလွဴအားလုံးႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္မည့္ အႀကံဳး၀င္မည့္တရားကုိသာ အဓိကထားကာ ေဟာၾကားခဲ့ပါ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လည္း တရားေတာ္၏နာမည္ကုိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု နာမည္ေပးကာ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါ၏။ အလွဴတတ္ေစခ်င္၊ အလွဴျမတ္ေစခ်င္ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဤတရားစကာားကုိ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ ပါ၏။
ဤတရားေတာ္သည္ အဂၤုတၱရနိကာယ္ ပဥၥကနိပါတ္ထဲမွာပါသည့္ သပၸဳရိသဒါနသုတ္ျဖစ္၏။ ဤသုတၱန္တရား ေတာ္ကုိပဲ ျမန္မာနာမည္ႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေအာင္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု နာမည္ေပးထားျခင္းျဖစ္၏။ မင္းကြန္းတိပိဋက ဆရာေတာ္ႀကီးသည္လည္း ဤတရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားၿပီး စာအုပ္ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိထား၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ စာအုပ္ထဲမွာ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဟာၾကားထားသည္ကုိ ေတြ႔ရ၏။ ဖတ္လည္းဖတ္ခဲ့ဖူး၏။ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္၍လည္း ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေဆာင္ပုဒ္လကၤာမ်ားကို က်က္မွတ္ထားခဲ့ပါ၏။ ဤထဲမွာပါသည့္ ေဆာင္ပုဒ္လကၤာမ်ားသည္ မင္းကြန္းတိပိဋက ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေဆာင္ပုဒ္လကၤာမ်ားသာျဖစ္၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလွဴဒါနႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမင့္ျမတ္သည့္အလွဴဒါနမ်ိဳးျဖစ္ေစရန္၊ အက်ိဳး႐ိွ႐ိွ လွဴဒါန္းတတ္ၾကေစရန္ဆုိသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဤတရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ အလွဴဒါန တစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္မည္၊ လွဴဒါန္းမည္ဆုိလွ်င္ ဘုရားအစ႐ိွသည့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား က်င့္သုံးၾကသည့္မူအတုိင္း က်င့္သုံးၾကၿပီး လွဴဒါန္းတတ္ၾကရန္ႏွင့္ ဤကဲ့သုိ႔ လွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳးကုိလည္း ဘုရားအစ႐ိွသည့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ခ်ီးမႊမ္းၾကေၾကာင္း ေဟာၾကားထား၏။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ဤတရားေတာ္ကုိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု နာမည္ေပး၍ ရသကဲ့သုိ႔၊ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ခ်ီးမႊမ္းေသာ အလွဴဟုလည္း နာမည္ေပးမည္ဆိုလွ်င္ ရႏိုင္မည္ျဖစ္၏။
အလွဴဒါနျပဳလုပ္သည့္အခါမွာ အဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းတတ္ၾကရန္ အလြန္ပင္အေရးႀကီး၏။ ဤအဂၤါရပ္ ငါးခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္မွလည္း သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု ေခၚဆုိထုိက္မွာျဖစ္သကဲ့သုိ႔ သူေတာ္ျမတ္တုိ႔ ခ်ီးမႊမ္းသည့္ အလွဴဟုလည္း ေခၚဆုိႏိုင္မွာျဖစ္၏။ ယင္းအဂၤါရပ္ငါးခ်က္မွာ -
၁။ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ႏွင့္ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴျခင္း။
၂။ ႐ုိ႐ုိေသေသႏွင့္ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴျခင္း။
၃။အခ်ိန္ကာလႏွင့္အညီ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴျခင္း။
၄။ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴျခင္း။
၅။ မိမိႏွင့္သူတစ္ပါးကုိပါ မထိမပါးဘဲႏွင့္ အလွဴဒါနကို ေပးလွဴျခင္းတုိ႔ ျဖစ္၏။
ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္အညီ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၾကမည္ဆုိလွ်င္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာအလွဴမ်ိဳးကုိ ဘုရား႐ွင္က သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏အလွဴ (သုိ႔မဟုတ္) သူေတာ္ျမတ္တို႔ ခ်ီးမြမ္းသည့္အလွဴ ေခၚဆုိေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္ကုိပဲ မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ႀကီးက သဒၶါၾကည္ညိဳ၊ ႐ုိေသလွစြာ၊ အခါကိုသိ၊ မစြန္းၿငိဘဲ၊ မထိမပါး၊ လွဴတုံျငား၊ ငါးပါးသပၸဳရိသ၊ ျမတ္ဒါန ဟု ေဆာင္ပုဒ္လကၤာ စပ္ဆုိေတာ္မူခဲ့၏။
နံပါတ္တစ္အဂၤါရပ္မွာ သဒၶါၾကည္ညဳိျဖစ္၏။ အလွဴဒါနတစ္ခုျပဳလုပ္မည္ဆုိလွ်င္ အလွဴ႐ွင္မ်ား၏ သႏၲာန္မွာ ေ႐ွးဦးစြာ ယုံၾကည္မႈသဒၶါတရား ႐ွိေနရမည္။ ျပည့္စုံေနရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။ ယုံၾကည္မႈသဒၶါတရားသည္ မည္သည့္အေပၚမွာ ယုံၾကည္ရမည္နည္းဆိုလွ်င္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ ကံႏွင့္ ကံ၏အက်ိဳး ဤငါးမ်ိဳးတုိ႔၏အေပၚမွာသာ သက္၀င္ယုံၾကည္ရ၏။ ဤငါးမ်ိဳးအေပၚ၌ ယုံၾကည္မႈကုိသာလွ်င္ သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စုံသည္၊ သဒၶါတရားႏွင့္အညီ ေပးလွဴသည္မည္၏။
နံပါတ္ႏွစ္ အဂၤါရပ္မွာ ႐ုိေသလွစြာျဖစ္၏။ နံပါတ္တစ္ အဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီး၍ အလွဴဒါနျပဳလုပ္သည့္အခါမွာလည္း အလွဴ႐ွင္မ်ားသည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ ေနရာထုိင္ခင္းမ်ား ေသသပ္က်နစြာ ခင္းက်င္းေပးထားရ၏။ လွဴဒါန္းဖြယ္ ပစၥည္းမ်ားကုိ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ သန္႔သန္႔႐ွင္း႐ွင္း ျပဳလုပ္ထားရ၏။ အလွဴခံအ႐ွင္ျမတ္တုိ႔အား လွဴဖြယ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ားကို လွဴဒါန္းဆက္ကပ္လွ်င္လည္း သကၠစၥဂါရ၀ ေ႔႐ွထားၿပီး ႐ုိ႐ုိေသေသ ေလးေလးစားစားႏွင့္ လွဴဒါန္းဆက္ကပ္မႈကို ျပဳၾကရ၏။
နံပါတ္သုံး အဂၤါရပ္မွာ အခါကုိသိျဖစ္၏။ ဤအဂၤါရပ္သည္ အခ်ိန္ကာလကိုၾကည့္ၿပီး ထုိအခ်ိန္ကာလႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေလွ်ာက္ပတ္သည့္ ကာလဒါနအလွဴမ်ိဳးကုိ လွဴဒါန္းဆက္ကပ္ၾကရမည္ဟု ဆုိလိုျခင္းျဖစ္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကာလဒါနဆုိသည္မွာ ၀ါဆုိေခတ္ကာလမွာ ၀ါဆုိသကၤန္းစသည္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းသကဲ့သုိ႔၊ ကထိန္ေခတ္ကာလတြင္လည္း ကထိန္သကၤန္းစသည္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳးကို ဆုိလိုျခင္းျဖစ္၏။ သူ႔အခ်ိန္ သူ႔ကာလႏွင့္ လုိက္ဖက္ေအာင္ လွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳးကိုပဲ အခါကိုသိဟု ဆုိထားျခင္းျဖစ္၏။
နံပါတ္ေလး အဂၤါရပ္မွာ မစြန္းၿငိဘဲျဖစ္၏။ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္သည့္အခါ အလွဴ႐ွင္မ်ား၏ စိတ္သႏၲာန္မွာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ေနၾကရပါမည္။ လွဴဒါန္းမည့္၊ လွဴဒါန္းသည့္ အလွဴဒါနအေပၚ၊ အလွဴ၀တၳဳအေပၚ ႏွေျမာသည့္စိတ္၊ ဆုတ္နစ္သည့္စိတ္၊ တြန္႔တုိသည့္စိတ္ မထားဘဲႏွင့္ မုတၱစာဂီ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ လွဴဒါန္းတတ္ၾကရမည္၊ လွဴဒါန္းမႈကုိ ျပဳၾကရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။
နံပါတ္ငါး အဂၤါရပ္မွာ မထိမပါး လွဴတုံျငားျဖစ္၏။ ဤအဂၤါရပ္မွာ အလွဴ႐ွင္မ်ားသည္ ၾကြား၀ါလိုသည့္၊ ထင္ေပၚေစလုိသည့္ အတၱဳကၠံသနစိတ္ ကင္း႐ွင္းၾကရမည္။ အျခားအျခားေသာ သူမ်ား၏ အေပၚမွာလည္း ႏိွမ္ခ်လုိသည့္၊ လႊမ္းမုိးလုိသည့္ ပရ၀မၻနစိတ္၊ အႏိုင္ယူလုိသည့္စိတ္လည္း ကင္း႐ွင္းၾကၿပီး အားလုံး၏အေပၚမွာ မုဒိတာစိတ္ပြားမ်ားၿပီး လွဴဒါန္းတတ္ၾကရမည္ဟု ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။
ဤဆုိၿပီးခဲ့သည့္ အဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းတတ္ၾကမည္၊ လွဴဒါန္းၾကမည္ဆုိလွ်င္ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ အလွဴမ်ိဳးကုိ ဘုရားအစ႐ိွသည့္ သူေတာ္ေကာင္း၊ သူျမတ္ေလာင္းမ်ား လွဴဒါန္းၾကသည့္အလွဴႏွင့္ တူညီသည့္အတြက္ေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု ေခၚဆုိထိုက္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္အလွဴဒါနျပဳလုပ္ၾကသည့္ အလွဴ႐ွင္၊ အလွဴအမမ်ား၊ ကထိန္ဒကာ၊ ကထိန္ဒကာမမ်ားအေနႏွင့္ ဆင္ျခင္ႏွလုံးသြင္းသင့္သည္မွာ ယေန႔ ယခုလွဴေသာ အလွဴဒါနသည္ သဒၶါအစ႐ိွေသာ အဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္သည့္အလွဴ ျဖစ္ မျဖစ္ဆုိသည္ကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရမည္၊ ဆင္ျခင္ၾကည့္ရမည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ဆန္းစစ္ၾကည့္၊ ဆင္ျခင္ၾကည့္ၿပီး ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္မည္၊ ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းသည့္ အလွဴဒါနျဖစ္မည္ဆုိလွ်င္ ယေန႔ ယခုလွဴေသာအလွဴကုိ သူေတာ္ေကာင္း၊ သူျမတ္ေလာင္းမ်ား ခ်ီးမႊမ္းၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤအလွဴမ်ဳိးကုိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟု ေခၚဆုိထုိက္၏။
ဤအဂၤါရပ္ငါးခ်က္၏ အက်ိဳးမ်ားကုိ တစ္ခုခ်င္း ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ နံပါတ္တစ္အဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ သဒၶါၾကည္ညိဳဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္ျပည့္စုံညီညြတ္ၿပီး ေပးလွဴခဲ့မည္၊ ေပးလွဴၾကမည္ဆုိလွ်င္ သဒၶါၾကည္လင္ လွဴဒါန္းလွ်င္ ဆင္းျပင္႐ုပ္ရည္လွ ဆုိသည့္အတုိင္း ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္းမွာ ႐ုပ္ရည္အဆင္း လွပျခင္းအက်ိဳးကုိ ခံစားၾကရပါမည္။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ႐ုပ္ရည္လွပၾကသူမ်ားကို ေတြ႔ျမင္လွ်င္ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္၊ ေပးလွဴခဲ့စဥ္က ယုံၾကည္မႈ သဒၶါတရားအျပည့္အ၀ႏွင့္ ေပးလွဴခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ လွပေနၾကသည္ဟု နားလည္သေဘာေပါက္ၾကရမွာျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ႐ုပ္ရည္အဆင္းမလွသူမ်ားကုိ ေတြ႔ျမင္လွ်င္လည္း သဒၶါတရား အားနည္းေသာေၾကာင့္ မလွၾကျခင္းျဖစ္မည္ဟု တရားသေဘာအရ ဆင္ျခင္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္၏။
နံပါတ္ႏွစ္အဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ ႐ုိေသလွစြာဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္ ျပည့္စုံညီညြတ္ၿပီး သကၠစၥဂါရ၀ ေျမာက္စြာ ေပးလွဴခဲ့မည္၊ ေပးလွဴၾကမည္ဆုိလွ်င္ ႐ုိေသလွဴျငား သူ႔စကား အမ်ားနာယူရ ဆုိသည့္အတုိင္း မိမိေျပာဆုိသည့္ စကားကုိ အမ်ားက တေလးတစားလိုက္နာၾက၏။ မိဘတုိ႔၏ စကားကုိ သား၊ သမီးမ်ား ေျမ၀ယ္မက်လိုက္နာၾက၏။ နားေထာင္ၾက၏။ ဆရာသမားမ်ား၏ ဆုိဆုံးမသည့္ စကားကုိ တပည့္မ်ား တစ္ေ၀မတိမ္းလုိက္နာၾက၊ ေဆာင္႐ြက္ေနၾကသည္ကုိ ေလာကမွာေတြ႔ျမင္ေနၾကရ၏။ တရားသေဘာအရ ဆင္ျခင္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ ဤမိဘ၊ ဤဆရာသမားမ်ာသည္ ေပးလွဴခဲ့စဥ္အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တုိ႔အား သကၠစၥဂါရ၀တရား၊ နိ၀ါတတရာမ်ားေ႔႐ွထားၿပီး ေပးလွဴခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾက၏ဟု နားလည္ၾကရပါမည္။ မိဘမ်ား၏ ဆုိဆုံးမမႈအတုိင္း မလုိက္နာ၊ ဆရာသမားမ်ား၏ သြန္သင္ျပသမႈကုိ မလုိက္နာၾကသည့္ သား၊ သမီးမ်ား၊ တပည့္မ်ားကုိ ေတြ႔ျမင္ရလွ်င္ ဤသား၊ သမီးမ်ား၊ ဤတပည့္မ်ားသည္ အလြန္ဆုိးသည့္ သား၊ သမီးမ်ား၊ တပည့္မ်ားပဲဟု သာမန္ၾကည့္လွ်င္ ဤကဲ့သုိ႔ျမင္တတ္ၾကပါလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း တရားသေဘာ႐ႈေထာင့္မွ ၾကည့္လွ်င္ ဤမိဘ၊ ဤဆရာသမ်ားသည္ ေပးလွဴခဲ့စဥ္အခါက သကၠစၥဂါရ၀တရားမ်ား အားနည္းခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟု ဆင္ျခင္ၾကည့္ႏိုင္၏။
နံပါတ္သုံးအဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ အခါကုိသိဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကမည္၊ လွဴဒါန္းၾကမည္ဆုိလွ်င္ အခါသိသျဖင့္၊ လွဴတုံလင့္၊ ခ်ိန္သင့္ေကာင္းက်ိဳးရ ဆိုသည့္အတုိင္း အ႐ြယ္အပိုင္းအျခားအလုိက္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ သုံးေဆာင္ခံစားရပါလိမ့္မည္။ အခိ်ဳ႕ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္တြင္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သုံးေဆာင္ခံစားခဲ့ၾကရေသာ္လည္း၊ ႀကီးျပင္းလာသည့္အခါ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္မွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း သုံးေဆာင္ခံစားခဲ့ၾကရေသာ္လည္း၊ အသက္အ႐ြယ္ ႀကီးရင့္လာသည့္အခါ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕အ႐ြယ္သုံးပါးလုံးမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕အ႐ြယ္သုံးပါးလုံးမွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ ဤကဲ့သုိ႔ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရသည္ကုိ တရားသေဘာ႐ႈေထာင့္ကေန ေလ့လာၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ ကာလဒါနေျမာက္စြာ လွဴဒါန္းတတ္မႈႏွင့္ ကာလဒါန ခၽြတ္ယြင္းအားနည္းမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကရသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ၾကရမည္ျဖစ္၏။
နံပါတ္ေလးအဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ မစြန္းၿငိဘဲဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္အညီ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကမည္၊ လွဴဒါန္းတတ္ၾကမည္ဆုိလွ်င္ မစြန္းၿငိေတာင္း လွဴတုံေ႐ွာင္း အေကာင္းသုံးေဆာင္ရ ဆုိသည့္အတုိင္း ေကာင္းမြန္သည့္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိသာ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ အခ်ိဳ႕ပစၥည္းဥစၥာမ်ား ေပါမ်ားၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ မ၀တ္ရက္၊ မစားရက္၊ မသုံးရက္သူမ်ား ေလာကမွာေတြ႔ဖူးၾက၏။ ျဖစ္သလုိ၀တ္၊ ျဖစ္သလုိစား၊ ျဖစ္သလုိေနၿပီး ဆင္းဆင္းရဲရဲႏွင့္ ေသသြားၾက၊ ေသသြားၾကရ၏။ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာသူမ်ားသာ သုံးေဆာင္ခံစားၾကရ၏။ ဤသုိ႔ျဖစ္ရသည္မွာ နံပါတ္ေလးအဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ ေပးလွဴခဲ့စဥ္အခါက ႏွေျမာတြန္႔တုိၿပီး လွဴဒါန္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႔ျမင္သိ႐ိွၾကရမွာျဖစ္၏။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္၀တ္ႏိုင္၊ စားႏိုင္၊ သုံးေဆာင္ႏိုင္သူမ်ားကုိလည္း ေတြ႔ဖူးၾကပါလိမ့္မည္။ ထုိသူမ်ားသည္ ေပးလွဴခဲ့စဥ္အခါက ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာႏွင့္ ေပးလွဴခဲ့ၾက၏။ ႏွေျမာတြန္႔တုိသည့္စိတ္မ႐ိွဘဲ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ မုတၱစာဂီေျမာက္စြာ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္၏ဟု နားလည္ၾကရမွာျဖစ္၏။
နံပါတ္ငါးအဂၤါရပ္ျဖစ္သည့္ မထိမပါး၊ လွဴတုံျငားဟူေသာ အဂၤါရပ္ႏွင့္အညီ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းခဲ့ၾကမည္ဆုိလွ်င္ မထိမပါး လွဴတုံျငားမူ ထုိသည့္သူ၏ ေျပာထူမ်ားျပား စည္းစိမ္အား ငါးပါးရန္မခ ဆုိသည့္အတုိင္း မိမိကုိယ္ကုိ ထင္ေပၚလုိ ၾကြား၀ါလုိသည့္ အတၱဳကၠံသနစိတ္၊ သူတစ္ပါးကုိ ႏွိမ္ခ်လုိသည့္ ပရ၀မၻနစိတ္ မထားဘဲ လွဴဒါန္းၾကသူမ်ား၏ ႐ွာေဖြစုေဆာင္း၍ရလာေသာ စီးပြားဥစၥာမ်ားကုိ ေရ မီး မင္း ခုိးသူ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာ အေမြခံသားဆုိး သမီးဆုိးဟူေသာ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးတုိ႔ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီး၍ မရႏိုင္ပါ။ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေဘးမွ ကင္းေ၀းျခင္းအက်ိဳးေက်းဇူးကုိ ခံစားၾကရမည္ျဖစ္၏။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေဘးႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳေနရ၍ စီးပြားဥစၥာမ်ား ပ်က္စီးၾကရျခင္းသည္ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္အခါက မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားတုိ႔ကို ထိပါးပုတ္ခက္ၿပီး လွဴဒါန္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟု နားလည္ၾကရမည္ျဖစ္၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အထက္ေဖာ္ျပပါ အဂၤါရပ္မ်ားကုိၾကည့္၍ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ၾကမည့္ အလွဴ႐ွင္မ်ား၊ အလွဴ႕အမမ်ား၊ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ေနၾကသည့္ အလွဴ႕႐ွင္မ်ား၊ အလွဴ႕အမမ်ားသည္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟူေသာနာမည္ႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ညီညြတ္မႈ ႐ိွ၊ မ႐ိွ ဆန္းစစ္ၾကည့္သင့္၏။ သင့္ေလ်ာ္ညီညြတ္မႈ႐ိွလွ်င္ ယေန႔ ယခုလွဴဒါန္းေသာ အလွဴသည္ သူေတာ္ေကာင္း၊ သူျမတ္ေလာင္းမ်ား ခ်ီးမႊမ္းေသာအလွဴ၊ သင့္ေလ်ာ္ညီညြတ္မႈ မ႐ိွေသလွ်င္လည္း သင့္ေလ်ာ္ညီညြတ္မႈ႐ိွေအာင္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျပဳျပင္ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏အလွဴမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္၊ သူေတာ္ျမတ္တုိ႔ ခ်ီးမႊမ္းသည့္ အလွဴမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ၊ ျမတ္နိဗၺာန္ကုိလည္း ျမတ္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစဟု ပတၳနာျပဳလ်က္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ အလွဴဟူေသာ ေဆာင္းပါးကို အဆုံးသတ္လုိက္ပါ၏။
မွတ္ခ်က္။ ။ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အာ႐ွေတာ္၀င္ အထူးကုေဆးခန္းႀကီးတြင္လည္းေကာင္း၊ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕၊ စံျပရပ္ကြက္၊ ၀ိဇယမဂၤလာ ပရိယတၱိစာသင္တုိက္တြင္ လည္းေကာင္း ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ကထိန္အႏုေမာဒနာ တရားကို ျပင္ဆင္၍ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါ၏။
