ဘာသာေရးေဆြးေႏြးပြဲ တက္ေရာက္ဖုိ႔႐ိွတယ္လုိ႔ အသင္းအမႈေဆာင္မ်ားမွ ေျပာျပဖူးပါတယ္။ သာမန္အစည္း အေ၀းပြဲ ေလာက္ပဲထင္ထားမိတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘယ္မွာေဆြးေႏြးမယ္ဆုိတာလဲ အတိအက် မသိခဲ့သလုိ ေမးလည္းမေမးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အစည္းအေ၀းပြဲနီးေတာ့မွ သြားရမယ့္ၿမိဳ႕က ျမဴးခ်န္းၿမိဳ႕၊ ႏိုင္ငံေပါင္းေျမာက္ျမားစြာမွ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္တုိ႔ တက္ေရာက္ၾကမယ္ဆုိတာ သိခဲ့ရတယ္။
တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ အစည္းအေ၀း စတင္က်င္းပတဲ့ရက္ဟာ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္၊ ေ၀ါထရိတ္စင္တာ ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔လည္း ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီအစည္းအေ၀းပြဲကုိ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ ဆရာေတာ္ ႏွစ္ပါးနဲ႔ စာေရးသူရယ္၊ ၿပီးေတာ့ အသင္းအမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ သုံးဦးရယ္ အားလုံး (၆) ဦးတက္ေရာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးနဲ႔ အသင္းအမႈေဆာင္ ဒကာ တစ္ဦးတုိ႔ မတက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
စာေရးသူတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕ကေန ျမဴးခ်မ္းၿမိဳ႕ကုိ ရထားနဲ႔ သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေန႔လည္ တစ္နာရီခြဲ ရထားနဲ႔ ထြက္ခြါခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမဴးခ်မ္းၿမိဳ႕ကုိ ညေန ၇း ၁၀ နာရီမွာ ျမဴးခ်မ္းၿမိဳ႕ ဘူတာႀကီးကုိ ေရာက္႐ိွခဲ့ပါတယ္။ ဘူတာႀကီးမွာ စာေရးသူတုိ႔အား အီတလီလူမ်ိဳးတစ္ဦးမွ ေစာင့္ႀကိဳေနပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူ႔ရဲ့အစီအစဥ္နဲ႔ တည္းခုိမည့္ ဟုိတယ္ကုိ သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဟုိတယ္က ဧဒင္ဟုိတယ္ပါ၊ ဘူတာႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိမွာပဲ တည္႐ိွပါတယ္။ အဲဒီဟုိတယ္မွာ စာေရးသူတုိ႔အဖဲ႔ြ တည္းခုိဖုိ႔ရန္ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားၿပီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ြ
ျမဴးခ်မ္းၿမိဳ႕ဟာ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံရဲ့ ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့လာလည္ပတ္စရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား႐ိွတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ေ႐ွးေဟာင္းသမုိင္း၀င္ ခရစ္ယာန္ဘုရား႐ိွခုိးေက်ာင္း မ်ားစြာတည္႐ိွတဲ့ ၿမိဳ႕လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေပါင္းစုံ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပဲြကုိ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြမွာ တစ္ႏွစ္ကုိ တစ္ႏိုင္ငံလွည့္ၿပီး က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့႐ွိပါ တယ္။ လာမယ့္ႏွစ္ကုိေတာ့ ဆာေရေယဗုိၿမိဳ႕မွာ က်င္းပျပဳလုပ္မယ္လုိ႔ အခမ္းအနားပိတ္သိမ္းတဲ့ေန႔မွာ ေၾကညာသြားခဲ့ပါတယ္။ ဘာသာေပါင္းစုံ ေဆြးေႏြးပြဲကုိ ခရစ္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဦးစီးၿပီး အကုန္အက်ခံကာ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ အစည္းအေ၀း စတင္က်င္းပတဲ့ရက္ဟာ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္၊ ေ၀ါထရိတ္စင္တာ ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔လည္း ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီအစည္းအေ၀းပြဲကုိ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ ဆရာေတာ္ ႏွစ္ပါးနဲ႔ စာေရးသူရယ္၊ ၿပီးေတာ့ အသင္းအမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ သုံးဦးရယ္ အားလုံး (၆) ဦးတက္ေရာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးနဲ႔ အသင္းအမႈေဆာင္ ဒကာ တစ္ဦးတုိ႔ မတက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
စာေရးသူတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕ကေန ျမဴးခ်မ္းၿမိဳ႕ကုိ ရထားနဲ႔ သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေန႔လည္ တစ္နာရီခြဲ ရထားနဲ႔ ထြက္ခြါခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမဴးခ်မ္းၿမိဳ႕ကုိ ညေန ၇း ၁၀ နာရီမွာ ျမဴးခ်မ္းၿမိဳ႕ ဘူတာႀကီးကုိ ေရာက္႐ိွခဲ့ပါတယ္။ ဘူတာႀကီးမွာ စာေရးသူတုိ႔အား အီတလီလူမ်ိဳးတစ္ဦးမွ ေစာင့္ႀကိဳေနပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူ႔ရဲ့အစီအစဥ္နဲ႔ တည္းခုိမည့္ ဟုိတယ္ကုိ သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဟုိတယ္က ဧဒင္ဟုိတယ္ပါ၊ ဘူတာႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိမွာပဲ တည္႐ိွပါတယ္။ အဲဒီဟုိတယ္မွာ စာေရးသူတုိ႔အဖဲ႔ြ တည္းခုိဖုိ႔ရန္ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားၿပီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ြ
ျမဴးခ်မ္းၿမိဳ႕ဟာ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံရဲ့ ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့လာလည္ပတ္စရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား႐ိွတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ေ႐ွးေဟာင္းသမုိင္း၀င္ ခရစ္ယာန္ဘုရား႐ိွခုိးေက်ာင္း မ်ားစြာတည္႐ိွတဲ့ ၿမိဳ႕လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေပါင္းစုံ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပဲြကုိ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြမွာ တစ္ႏွစ္ကုိ တစ္ႏိုင္ငံလွည့္ၿပီး က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့႐ွိပါ တယ္။ လာမယ့္ႏွစ္ကုိေတာ့ ဆာေရေယဗုိၿမိဳ႕မွာ က်င္းပျပဳလုပ္မယ္လုိ႔ အခမ္းအနားပိတ္သိမ္းတဲ့ေန႔မွာ ေၾကညာသြားခဲ့ပါတယ္။ ဘာသာေပါင္းစုံ ေဆြးေႏြးပြဲကုိ ခရစ္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဦးစီးၿပီး အကုန္အက်ခံကာ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶ သာသန ရံသီ အသင္း မိသားစုမ်ား စုေပါင္း၍ ၀ါဆုိ သကၤန္း ဆက္ကပ္ပြဲကုိ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ၊ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕ Bornheim Saalbau ခန္းမမွာ ၂၄. ၀၇. ၂၀၁၁ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပ ျပဳလုပ္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခမ္းအနားတြင္ အဂၤလန္မွ သာသနရံသီ ဆရာေတာ္၊ ဖင္လန္မွ ဗုဒၶ ဓမၼရံသီ ဆရာေတာ္ တုိ႔႔လည္း ၾကြေရာက္ ခ်ီးျမွင့္ ေပးခဲ့ ၾကပါတယ္။ အခမ္းအနားမွာ စာေရးသူမွ အႏု ေမာဒနာ တရား ေဟာၾကား ခ်ီးျမွင့္ ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ ျပည္မွာ က်င္းပျပဳလုပ္သကဲ့သုိ႔ က်င္းပျပဳလုပ္ၾကတာကုိ ေတြ႔ျမင္ရလုိ႔ ၀မ္းသာၾကည္ ႏူးမႈ ျဖစ္ခဲ့ရပါ ေသးတယ္။ အခမ္းအနား ၿပီးဆုံးတဲ့ အခါ ပရိသတ္မ်ားမွ ဘာသာေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိ႐ိွ ခ်င္တာမ်ားကုိ ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့ ၾကပါတယ္။
ေမးျမန္းၾကတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားထဲမွ စာေရးသူအား ေမးျမန္းတဲ့ ေမးခြန္းက အ႐ွင္ဘုရား ဘာျဖစ္လုိ႔ ငယ္ငယ္ ႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ သကၤန္း ၀တ္တာပါလဲ၊ အျခားသူမ်ား ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကသလုိ မေပ်ာ္႐ႊင္ခ်င္ ၾကဘူးလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္း ပါပဲ။ အဲဒါကုိ ေျဖေပးပါတဲ့၊ သူသိခ်င္ ပါတယ္လုိ႔ ေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းပါတယ္။ ဒီေမးခြန္း အေမးခံရေတာ့ မဇၩိမ ပဏၰာသ ပါဠိေတာ္ (မ၊ ၂၊ ၂၄၅ - ၆) မွာ လာတဲ့ ရ႒ပါလသတုိးသား အေၾကာင္း သတိရမိခဲ့တယ္။ ရ႒ပါလ သတုိးသားလည္း ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္ၿပီး ႐ွင္၊ ရဟန္းျပဳခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း တုိင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္တဲ့ ဘုရင္ ေကာရဗ်နဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ ဘုရင္ ေကာရဗ်ကလည္း အခုလုိပဲ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ ႐ွင္၊ ရဟန္း ျပဳရတာလဲဆုိတဲ့ အေမးကုိ ႐ွင္ရ႒ပါလအား ေမးျမန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေမးျမန္းခဲ့ပုံခ်င္း တူေပမယ့္ ေျဖပုံခ်င္းကေတာ့ မတူခဲ့ပါဘူး။
ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ သကၤန္း၀တ္တာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေမးတယ္ ဆုိတာကလည္း အခမ္းအနားတြင္ အသင္း အမႈေဆာင္ ဒကာတစ္ဦးမွ စာေရးသူရဲ့ အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္းကုိ ဖတ္သြားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ကေလး ဘ၀ထဲက သကၤန္း ၀တ္ခဲ့တယ္ ဆုိတာကုိ သိလုိ႔ ေမးတာ ျဖစ္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ေမးျမန္းတဲ့သူက ငယ္႐ြယ္သူ မိန္းကေလး တစ္ဦးပါ၊ သူကလည္း ငယ္႐ြယ္စဥ္ထဲက ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံကုိ ေရာက္ေနတာဆုိေတာ့ သူ႔ရဲ့ အေတြးအေခၚေတြမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေနာက္တုိင္း အေတြးအေခၚေတြပဲ ပါ၀င္ေနတာကုိ သိ႐ိွခဲ့ရပါတယ္။ ဥေရာပဘက္မွာက ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ ကုိယ္ပုိင္ လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္႐ိွေနၿပီေလ၊ မိဘအုပ္ထိန္းမႈ ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ သြားၿပီ။ သူ႔ကိုယ္ပုိင္ ဆုံးျဖတ္ခြင့္ ႐ိွေနၿပီ၊ တားပုိင္ခြင့္ မိဘေတြမွာ မ႐ိွေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီဘက္နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ေမးျမန္းတာ ျဖစ္မယ္လုိ႔လည္း ယူဆမိပါတယ္။
စာေရးသူ ငယ္စဥ္ ကေလး ဘ၀ထဲက သကၤန္း ၀တ္ခဲ့တာဟာ မိဘမ်ားက ႐ွင္ျပဳေပးခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ဗုဒၶဘာသာ ဓေလ့ထုံးတမ္း အစဥ္အလာ အရ ေယာက်္ားေလး မွန္သမွ် ကေလးဘ၀မွာ မိဘမ်ား ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ႐ွင္သာ မေဏ ျပဳေပးေလ့ ႐ိွၾကပါတယ္။ မိဘမ်ားကလည္း သူတုိ႔ရဲ့ သားေယာက်္ား ကေလးေတြကုိ ႐ွင္သာမေဏ ျပဳေပးရမယ္ ဆုိတဲ့ ဆႏၵ သူတုိ႔ရဲ့ ရင္ထဲမွာ အၿမဲကိန္း၀ပ္လ်က္ ႐ိွခဲ့ၾက ပါတယ္။ ႐ွင္သာမေဏ ျပဳေပးလုိက္ရမွ သူတုိ႔အတြက္ တာ၀န္ ေက်တယ္လုိ႔လည္း ယူဆထား ၾကပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စာေရးသူလည္း ငယ္ငယ္ ႐ြယ္႐ြယ္ ကေလးဘ၀မွာ သကၤန္း၀တ္ ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္၊ သကၤန္း၀တ္ၿပီးတဲ့ အခါမွာလည္း အနည္းဆုံး ခုနစ္ရက္ခန္႔ ၀တ္ၾကရပါတယ္။ မေပ်ာ္လုိ႔ လူ၀တ္လဲလုိပါက လဲႏိုင္ၿပီး၊ ေပ်ာ္ရင္လည္း ေပ်ာ္သေလာက္ ဆက္၀တ္ေလ့ ႐ိွၾကပါတယ္။ သကၤန္း၀တ္ ရျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သိနားလည္၍ ၀တ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပါ၊ သကၤန္း၀တ္စဥ္ အခါမွာလည္း ဆရာဘုန္းႀကီးရဲ့ တုိင္ေပးတာကုိ ေနာက္က လုိက္ဆုိၿပီး ၀တ္ခဲ့တာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္ပဲ ၀တ္ခဲ့ရ ၀တ္ခဲ့ရ အဲဒီလုိ အလွဴအတန္းျပဳလုပ္ၿပီး ၀တ္ေပးလုိက္ ရတာကုိပဲ ႐ွင္သာမေဏေရာ၊ မိဘမ်ား ေဆြမ်ိဳးမ်ားပါ ေပ်ာ္႐ႊင္၀မ္းေျမာက္ ေနၾကတာကုိ ေတြ႔ျမင္ သိ႐ိွခဲ့ရ ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဆရာဘုန္းႀကီးမွ ဘာသာေရး အေျခခံ စာေပေတြကုိ တစ္စတစ္စ သင္ၾကား ေပးခဲ့ပါတယ္။
အေျခခံစာေပမ်ား အတန္အသင့္ ႐ိွလာတဲ့အခါ သင့္ရာအပ္ပုိ႔ ဆရာတုိ႔ ဆုိတဲ့ ဆရာတုိ႔ရဲ့ ၀တၱရား အတုိင္း သင့္ေတာ္မည့္ ေနရာကုိ ဆက္လက္ ပုိ႔ေဆာင္ေပးၿပီး ပညာရည္ႏို႔ ေသာက္စုိ႔ ေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ အဆင့္ဆင့္ စာေပ က်မ္းဂန္ ပညာရပ္မ်ားကုိ အတုိင္းအတာ တစ္ခုထိ သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ သင္ယူၿပီးတဲ့ အခါ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကုိ ဦးစားမေပးဘဲ သင္ယူ တတ္ေျမာက္ထားတဲ့ ပညာရပ္မ်ားကုိ ျပန္လည္ ပုိ႔ခ်ေပးခ်င္၊ ျဖန္႔ျဖဴးေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး အဲဒီဘက္ကုိပဲ ဦးစားေပးခဲ့ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ပရဟိတ စိတ္ဓာတ္၊ သာသနဟိတ စိတ္ဓာတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း မိဘ ဆရာ သမားမ်ားရဲ့ လမ္းညႊန္မႈရယ္ ၊ ပင္ကုိယ္ စိတ္ဓာတ္ရယ္ တုိ႔ေၾကာင့္လုိ႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဆက္လက္ၿပီး သာသနာ့ တာ၀န္မ်ားကုိ စြမ္းႏိုင္သမွ် ထမ္းေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျဖၾကားခဲ့ရပါတယ္။
ဗုဒၶသာသန ရံသီ အသင္းဟာ ဂ်ာမဏီ ႏုိင္ငံ၊ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕ရဲ့ စည္ကား သည့္ ေနရာလုိ႔ သတ္မွတ္ လုိ႔ရတဲ့ ေနရာတြင္ တည္႐ိွပါတယ္။ သာယာ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္သလုိ အပန္းေျဖ အနားယူရန္ ေကာင္းတဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ နံနက္ ေစာေစာျဖစ္ေစ၊ ညေနပုိင္းျဖစ္ေစ အနားယူ အပန္းေျဖ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ရန္ အလြန္ သင့္ေလ်ာ္ လွပါတယ္။
အသင္း တုိက္ဟာ ျမစ္ကမ္း အနီးတြင္ တည္႐ိွပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းေျခ တစ္ေလွ်ာက္ ဂ်ာမဏီ ၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သား အမ်ားအျပား ေန႔စဥ္ အပန္းေျဖၾက၊ အေျပး ေလ့က်င့္ၾက၊
စက္ဘီး စီးၾကနဲ႔ က်န္းမာ ေရးနဲ႔ အညီ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္လုိ႔ အေကာင္းဆုံး ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခိ်ဳ႕ ဆုိရင္ အေပ်ာ္တန္းစီး ေလွမ်ား ငွားရမ္း ၿပီး ေလွေလွာ္ ထြက္ၾက တာဟာလည္း ေပ်ာ္႐ႊင္ ၾကည္ႏူးမႈကုိ ျဖစ္ေစ သကဲ့သုိ႔ ကုိယ္လက္ လႈပ္႐ွားမႈကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဖရန္႔ဖုိ႔ ျဖစ္ကမ္းေပၚတြင္ တံတား အစင္းေပါင္း မ်ားစြာကုိလည္း တည္ေဆာက္ ထားပါတယ္။ တံတားေပါင္း မ်ားစြာအနက္ ဤတံတားဟာ သမိုင္း၀င္ တံတား တစ္စင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ႐ု႐ွားအစုိးရမွ တည္ေဆာက္ ေပးထားတဲ့ တံတားျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ တံတားမ်ား အားလုံးဟာ အသစ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕ရဲ့ ျမစ္ဆုိေပမယ့္ ျမန္မာ ျပည္က ျမစ္မ်ားလို အက်ယ္ႀကီး မဟုတ္ပါ၊ ျမန္မာျပည္က ေခ်ာင္းေတြ ေလာက္ပဲ ႐ိွပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သန္႔႐ွင္းမႈ သပ္ရပ္မႈက အလြန္ပဲ ကြာျခားလွပါတယ္။ ျမစ္ကမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ကတၱရာလမ္း ခင္းေပးထားၿပီး အနားယူ အပန္းေျဖရန္လည္း ထုိင္ခုံမ်ား စီစဥ္ ေပးထားပါတယ္။ ေရေပၚ စားေသာက္ ဆုိင္မ်ားကုိလည္း ဖြင့္လွစ္ ေရာင္းခ် ေပးထားပါတယ္။ ဂ်ာမန္ လူမ်ိဳးေတြဟာ ေခြးကေလးမ်ား ငွက္ကေလးမ်ားကုိ ခ်စ္ခင္ၾကတာကုိ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းေျခ တစ္ေလွ်ာက္မွာ ေခြးကေလးမ်ားနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရဘဲမ်ားကုိ အစားေကၽြး ေမြးေလ့လည္း ႐ိွၾကတယ္။ အခုရာသီဟာ ေႏြရာသီျဖစ္လုိ႔ ေရဘဲငွက္မ်ားကုိ လာေရာက္လႊတ္ေပးထားတာ ျဖစ္ၿပီး ေဆာင္းရာသီေရာက္တဲ့အခါမွာ ေရဘဲငွက္မ်ား အားလုံးကုိ ဖမ္းၿပီး ေႏြးေထြးတဲ့ ေနရာေတြ ထားေပးၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒီက ေႏြရာသီဆုိေပမယ့္ ျမန္မာျပည္က ေဆာင္းရာသီေလာက္ ေအးေနပါ ေသးတယ္။
အခုအခိ်န္မွာ ဂ်ာမဏီ ႏိုင္ငံ၊ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕ရဲ့ ရာသီဥတုဟာ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ အေအး သက္သာတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္လုိ႔ပါပဲ။ ေႏြရာသီ အခ်ိန္လုိ႔ ဆုိၾကေပမယ့္ မိုးလည္း မၾကာမၾကာ ႐ြာေလ့႐ိွပါတယ္။ ေနထုိင္လုိ႔ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၀ လပုိင္းေရာက္ရင္ ေဆာင္းရာသီကုိ ေရာက္မွာပါ၊ အဲဒီ အခိ်န္ဆုိရင္ အျပင္မထြက္ခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ေအးလြန္းတဲ့အတြက္ တုိက္ခန္းေတြထဲမွာ အေႏြးေပး စက္ေတြ အၿမဲ ဖြင့္ထား ရတယ္၊ ဆီးႏွင္း ေတြကလည္း ထူထပ္စြာ က်ေလ့ ႐ိွတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ နံနက္ ေစာေစာ ဒကာတစ္ဦးႏွင့္ အတူ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္း ဒကာ ေျပာျပသမွ် အမွတ္တရ မွတ္တမ္း တင္ထား လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
စာေရးသူ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံမွ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသုိ႔ ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ဂ်ာမဏီ ႏိုင္ငံသုိ႔ ၾကြေရာက္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕႐ိွ ဂ်ာမဏီ သံ႐ုံးတြင္ ဗီဇာ ေလွ်ာက္ထား ခဲ့ရပါတယ္။ ဗီဇာရ ၿပီး၍ ဂ်ာမဏီသုိ႔ မၾကြ ေရာက္ခင္ ဇာတိၿမိဳ႕သုိ႔ ျပန္ခဲ့ ပါတယ္။ စာေရးသူ ငယ္စဥ္က ပညာရည္ႏို႔ ေသာက္စုိ႔ ခဲ့တဲ့ မိခင္ ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ျပန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ဆရာေတာ္ႏွင့္ မိဘတုိ႔အား အသိေပး ေလွ်ာက္ထားရန္ အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္အား ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံသုိ႔ စာေရးသူ ၾကြေရာက္ရမည့္ အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားရင္း ဂ်ာမဏီမွ ပင့္ဖိတ္သည့္ စာကုိ ျပသခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္မွ စာေရးသူအား ၾကြေရာက္ရမည့္ ရက္ကုိ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ စာေရးသူအား ရန္ကုန္မွ ဦး႐ႈေအာင္ + ေဒၚေအးေအး၀င္း မိသားစုတုိ႔ သိကၡာထပ္ ေပးမည့္ အေၾကာင္း မိန္႔ၾကားပါတယ္။ ဂ်ာမဏီသုိ႔ မၾကြခင္ သိကၡာထပ္ အလွဴေတာ္ မဂၤလာကုိ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕၊ ဓမၼိကာ႐ုံ ပရိယတၱိ စာသင္တုိက္တြင္ က်င္းပ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ေမတၱာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေဖာင္ေဒး႐ွင္းမွ အလွဴ႐ွင္ ဦးလြင္သိန္း + ေဒၚတင္ေအး၊ ေဒၚေအးေအး၀င္း၊ ေဒၚစန္းစန္းႏုတုိ႔ သိကၡာထပ္ရန္ သကၤန္း ပရိကၡရာမ်ား ဆက္ကပ္ေနစဥ္
ေမတၱာ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး ေဖာင္ေဒး႐ွင္း ဒကာမႀကီး ေဒၚတင္ေအးႏွင္ ့အတူ ေန႔ဆြမ္း ဆက္ကပ္ေနစဥ္
ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕၊ ဗုဒၶသာသန ရံသီတြင္ သီတင္းသုံးရန္ အသင္း အမႈေဆာင္ မ်ားက ပင့္ဖိတ္ခဲ့ၾက သျဖင့္ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ၊ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕သုိ႔၊ မေလး႐ွား အဲယားလုိင္းျဖင့္ ထြက္ခြါခဲ့ ပါတယ္။ ဂ်ာမဏီ ႏိုင္ငံသုိ႔ ရန္ကုန္မွ မေလး႐ွားသုိ႔ ဦးစြာ ထြက္ခြါခဲ့ၿပီး မေလး႐ွားမွ တစ္ဆင့္ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕သုိ႔ ဆက္လက္ ထြက္ခြါခဲ့ ရပါတယ္။ မေလး႐ွား ေလဆိပ္တြင္ ဖရန္႔ဖုိ႔သုိ႔ ပ်ံသန္းထြက္ခြါမည့္ ေလယာဥ္ ေစာင့္ဆုိင္း ေနစဥ္ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕တြင္ ေနထုိင္တဲ့ ျမန္မာျပည္မွ ဒကာ တစ္ဦးနဲ႔ ဆုံေတြ႔ခဲ့ၿပီး ဒကာနဲ႔ အတူ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕သုိ႔ ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္။ ဒကာရဲ့ နာမည္က ဦးတင္ထြန္းပါ။ ဒကာ ဦးတင္ထြန္းရဲ့ အကူအညီျဖင့္လည္း အစစအရာရာ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ခဲ့တဲ့ အတြက္ အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ ခ့ဲရပါတယ္။
ဗုဒၶသာသနရံသီ အသင္း အမႈေဆာင္ ဦးသိန္းယု၊ ဦးတင္ထြန္း တုိ႔ႏွင့္ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ၊ ဖရန္႔ၿမိဳ႕၊ ဖရန္႔ဖုိ႔ ေလဆိပ္တြင္ ေတြ႔ဆုံခဲ့ ၾကစဥ္က အမွတ္တရ
အသင္း အမႈေဆာင္ ဦးသိန္းယု၊ ကုိေအာင္ေဇယ် (ခ) ကုိဖုိးလျပည့္တုိ႔ ဖရန္႔ဖုိ႔ ေလဆိပ္တြင္ ႀကိဳဆုိခဲ့စဥ္က အမွတ္တရ
၀ိသိ႒ ဥဘေတာ၀ိဘဂၤဓရဘြဲ႔၊ သာသနဓဇဓမၼာစရိယဘြဲ႔၊ သာမေဏေက်ာ္ဘြဲ႔၊ ၀ိနယ၀ိဒူဘြဲ႔၊ ၀ိသိ႒အဂၤုတၱရ၀ိဒူဘြဲ႔မ်ားရ အ႐ွင္ပညာဓဇာလကၤာရ အား ေရးစပ္ပူေဇာ္သည့္ ႐ွစ္ဆယ္ေပၚေတးထပ္
· ပိဋကတ္ေတာ္ စာသဘင္ပြဲ
· ဆင္ကာႏႊဲဖုိ႔ ေန႔ညစဥ္
· ရည္သန္ဇြဲ ျမတ္အ႐ွင္မွာ
· ေအာင္ပြဲ၀င္ ဂုဏ္ရည္ႏွင္း
· ဓမၼိကာ႐ုံတုိက္ တပည့္လိမၼာ
· အသိပညာ ထြန္းေတာက္လာျခင္း။
v ခက္ခဲလွ အဆင့္ျမင့္ပညာ
v ဖူးပြင့္ေ၀ဆာ အ႐ွင္သား
v ထူးတင့္ဂုဏ္ျဖာ ၿပိဳင္ယွဥ္႐ွားပါလု႔ိ
v ဇာနည္တစ္ပါး ေအာင္ပြဲဆင္
v ၀ိနည္းေဒသနာ အာဂုံက်က္
v ဥာဏ္စြမ္းထက္သည့္ အာဂ … အ႐ွင္……….
Ø ၀ိသိ႒ႏွင့္ ဂုဏ္ထူး၀င္
Ø ကြမ္းၿခံတစ္ခြင္ ေက်ာ္ၾကား
Ø ပရိယတ္နယ္တြင္ ခန႔္ျငားပါလုိ႔
Ø ထင္႐ွားမည့္ ဘြဲ႔မ်ားပုိင္ … ႐ွင္…….
Ø အ႐ွင္ပညာဓဇာလကၤာရ ဂုဏပူဇာ
Ø ေက်ာင္းတုိက္သာသနာ ေမာ္ကြန္းတင္ဖုိ႔ေလး ……..
Ø ဥဘေတာ၀ိဘဂၤဓရ အ႐ွင့္ပညာ
Ø ေနလပမာ ထြန္းပႏိုင္ဖုိ႔ေလး……
အ႐ွင္ပညာ၀ံသ (ကြမ္းၿခံကုန္း)
ေမြးေန႔ပြဲကုိ လူမ်ိဳးအသီးသီး၊ ဘာသာ၀င္အသီးသီး ျပဳလုပ္က်င္းပေလ့႐ိွၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ကုိးကြယ္သည့္ဘာသာ တရားအလုိက္၊ ယဥ္ေက်းမႈအလုိက္၊ အရပ္ေဒသအလုိက္၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈအလုိက္ ကြဲျပားျခားနားမႈကား ႐ိွတတ္စၿမဲျဖစ္၏။ မည္သုိ႔ပင္႐ိွၾကေစကာမူ ေမြးေန႔ပြဲက်င္းပျခင္းသည္ ကာယကံ႐ွင္ႏွင့္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းမ်ားအားလုံး ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈကုိ ျဖစ္ေပၚေစသည္မွာ အမွန္တကယ္ပင္ျဖစ္၏။ ေမြးေန႔႐ွင္က မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံျခင္းျပဳသကဲ့သုိ႔ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကလည္း အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ၀မ္းပန္းတသာ ေပးေလ့႐ိွၾက၏။ ဆုေတာင္းေမတၱာမ်ားလည္း ပုိ႔သေပးၾက၏။ တစ္ဦးက ေစတနာ၊ တစ္ဦးကေမတၱာဟု ဆုိရမည္ျဖစ္၏။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမြးေန႔ကုသုိလ္ လုပ္တုိင္း ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကုိ ပင့္ဖိတ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိတုိ႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကသည့္ ေက်ာင္းတုိက္မ်ားသုိ႔ သြားေရာက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားေစတီပုထိုးမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္၍ေသာ္ လည္းေကာင္း အလွဴဒါနမ်ား ျပဳလုပ္ၾက၏။ သီလေဆာက္တည္မႈမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ၾက၏။ ေမတၱာဘာ၀နာ စသည့္ တရားဘာ၀နာမ်ားလည္း ပြားမ်ားအားထုတ္ေလ့႐ိွၾက၏။ အတုယူသင့္၊ လုိက္နာသင့္ေသာ အျပဳအမူဟု ဆုိရမည္လည္း ျဖစ္၏။
လူအမ်ားေမြးေန႔ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့႐ိွၾကသကဲ့သုိ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားလည္း ေမြးေန႔ပြဲကုိ က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့ ႐ိွၾက၏။ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ ေမြးေန႔ပြဲသည္လည္း လူအမ်ား၏ ေမြးေန႔ပြဲကဲ့သုိ႔ပင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈကုိ ျဖစ္ေစခဲ့ပါ၏။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအမွဴး႐ိွေသာ ပင့္သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တုိ႔ျဖင့္ ဆက္ကပ္လုပ္ေကၽြး လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခြင့္ကုိ ရၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာၾကသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံမွ ေမြးေန႔ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ တရားဓမၼမ်ားကို နာၾကားၾကရျခင္းဟူေသာ ဓမၼႆ၀န ကုသုိလ္အခြင့္ေရးကုိ အထူးတလည္ ရလုိက္ျခင္းေၾကာင့္လည္းျဖစ္၏။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ ေမြးေန႔ပြဲ အေတာ္ေတာ္မ်ားကုိ ေတြ႔ႀကဳံခဲ့ဖူး၏။ ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္မႈႏွင့္အတူ ဓမၼႆ၀န ကုသုိလ္မဂၤလာအထူး ကိုလည္း ရ႐ိွခဲ့ဖူးပါ၏။ ေတြ႔ႀကဳံခဲ့ဖူးသည့္ ေမြးေန႔ကုသုိလ္မ်ားအနက္ ယခုတင္ျပလုိသည့္ ေမြးေန႔ကုသုိလ္ပြဲမွာ ေလးစားၾကည္ညိဳခဲ့ရပါေသာ ဆရာျမတ္၏ ေမြးေန႔ကုသုိလ္ပင္ ျဖစ္၏။
ဆရာျမတ္၏ ေမြးေန႔ပြဲကုိ ႏွစ္စဥ္ တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔တြင္ က်င္းပေလ့႐ိွ၏။ ဤေမြးေန႔ပြဲသည္ စည္ကားၿပီး စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းေသာ ေမြးေန႔ပြဲလည္းျဖစ္၏။ ဤေမြးေန႔႐ွင္ ဆရာျမတ္သည္ကား ဓမၼိကာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္ ကုိ ပရိယတၱိစာသင္တုိက္အျဖစ္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ဘဒၵႏၲ၀ိသုဒၶ မေထရ္ျမတ္ပင္ ျဖစ္၏။ ဆရာေတာ္သည္ ႏွစ္စဥ္ တပုိ႔တြဲလျပည့္ေန႔ေရာက္တုိင္း ထမနဲထိုးကာ ေမြးေန႔ပြဲအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ား၊ ဧည့္ပရိသတ္မ်ားအား လွဴဒါန္းဧည့္ခံေကၽြးေမြးေလ့႐ိွ၏။ ဆရာေတာ္၏ ေမြးေန႔ပြဲသည္ အျခားအျခားေမြးေန႔ပြဲတုိ႔ႏွင့္ မတူဘဲ၊ တစ္မူထူးျခားစြာ ထမနဲျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံေသာေၾကာင့္ ေမ့ေပ်ာက္ရန္ခဲယဥ္းလွ၏ဟု ဆုိရမည္ျဖစ္၏။ ႏွစ္စဥ္ တပုိ႔တြဲလ ေဆာင္းလရာသီႏွင့္အညီ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံသည့္ ေမြးေန႔ပြဲဟုလည္း တင္စားကာ ေခၚဆုိသင့္၏။ တပုိ႔တြဲလတြင္ ထမနဲပြဲ႐ိွသည္ဟု ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀က ေက်ာင္းသင္ခန္းစာတြင္ သင္ယူခဲ့ၾကရ၊ ဖတ္ခဲ့ၾကရ၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထမနဲထုိးပြဲကုိ ငယ္စဥ္က တစ္ခါမွ်မျမင္ဖူး ခဲ့သကဲ့သုိ ထမနဲဆုိသည္မွာ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ အရာမ်ိဳးျဖစ္သည္ဆုိသည္ကုိလည္း မသိ႐ိွခဲ့ဖူးပါ။ အေၾကာင္းမွာ ေအာက္ျပည္ေအာက္႐ြာမ်ားတြင္ ထမနဲထုိးသည့္ ဓေလ့ထုံးစံမ႐ိွသေလာက္ပင္ ႐ွားပါးလွေသာေၾကာင့္ မျမင္းဖူးျခင္း၊ မသိ႐ိွၾကျခင္းျဖစ္၏။ ဤၿမိဳ႕တြင္လည္း ဆရာေတာ္၏ ေက်ာင္းတုိက္မွာပင္ ထမနဲထုိးသည့္ အေလ့အထ ႐ိွသည္ဟုသာ ထင္ျမင္မိ၏။ ဆရာေတာ္သည္ ေမတၱာဓာတ္ႀကီးမားသူ၊ သည္းခံေရာင့္ရဲတတ္သူ လည္း ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ဆရာေတာ္ကုိ တပည့္မ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက ခ်စ္ေၾကာက္ ႐ုိေသ ၾကည္ညိဳၾက၏။ ေလးစားျမတ္ႏိုးၾက၏။ ဆရာေတာ္၏ ေမြးေန႔ပြဲကုိလည္း တပည့္မ်ား၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား ႏွစ္စဥ္လာေရာက္အားေပးၾက၏။
ယခုအခါ ဆရာေတာႀကီးလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအထိ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီး႐ိွစဥ္က က်င္းပခဲ့သည့္ ေမြးေန႔ပူေဇာ္ပြဲကုိကား လက္႐ိွဆရာေတာ္ႏွင့္ တပည့္မ်ား၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက စိတ္အားထက္သန္စြာ က်င္းပပူေဇာ္လ်က္႐ိွၾက၏။ တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔ေရာက္တုိင္း ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေမြးေန႔ကို က်င္းပျပဳလုပ္ၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးအတြက္ လြမ္းဆြတ္သတိရသည့္အေနျဖင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားကုိလည္း ႏွစ္စဥ္ေပးေ၀လွ်က္႐ိွ၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး ေကာင္းျမတ္ေသာသုဂတိဘုံဌာနသုိ႔ တက္လွမ္းႏိုင္ပါေစဟူေသာ သမၼာဆႏၵမ်ားလည္း အသီးသီးထား႐ိွၾကကာ ေပးေ၀ၾကျခင္းလည္း ျဖစ္၏။
ဤးေမြးေန႔ ေမြးရက္သုိ႔ေရာက္တုိင္း ေမြးေန႔ပြဲႏွင့္အတူ စာေအာင္သံဃာပူေဇာ္ပြဲကုိလည္း ပူးတြဲက်င္းပေပးလွ်က္ ႐ိွ၏။ စာေအာင္သံဃာပူေဇာ္ပြဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရမွ ႏွစ္စဥ္က်င္းပျပဳလုပ္ေပးလွ်က္႐ိွေသာ ပါဠိပထမျပန္ စာေမးပြဲတြင္ ဤေက်ာင္းတုိက္မွ ၀င္ေရာက္ေျဖဆုိေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ စာသင္းသား ရဟန္း၊ သာမေဏမ်ားကုိ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာမမ်ားမွ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ ခ်ီးေျမွာက္ပူေဇာ္သည့္ပြဲျဖစ္၏။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ဤေက်ာင္းတုိက္တြင္ လာေရာက္ပညာသင္ယူေနၾကေသာ စာသင္သားမ်ားအား စာသင္တုိက္တည္ေထာင္ သည္မွစ၍ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေနၿမဲ၊ လွဴဒါန္းေနဆဲလည္းျဖစ္၏။ စာေအာင္သံဃာပူေဇာ္ပြဲကုိပါ ပူးတြဲက်င္းပသည့္ ေမြးေန႔ပြဲျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ပင့္သံဃာေတာ္အ႐ွင္ျမတ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းတုိက္အတြင္း႐ိွ စာသင္သား သံဃာေတာ္မ်ားအား အ႐ုဏ္ဆြမ္း၊ ေန႔ဆြမ္း၊ အခ်ိဳပြဲမ်ားျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းမႈကုိလည္း ေဆာင္႐ြက္ၾကရ၏။ ႏွစ္စဥ္ ဤေန႔ ဤရက္ေရာက္တုိင္း အ႐ုဏ္ဆြမ္းအလွဴ႐ွင္၊ ေန႔ဆြမ္းအလွဴ႐ွင္ႏွင့္ အခ်ိဳပြဲအလွဴ႐ွင္မ်ား အသီးသီး႐ိွေနၾကၿပီးျဖစ္၏။ ဆရာေတာ္၏ ဘုန္းကံ၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား သဒၶါတရားထက္သန္ၿပီး လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကျခင္းျဖစ္ႏိုင္၏။ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ အလွဴပြဲျဖစ္ပါ၏။ သာဓုႏုေမာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္လည္း ေခၚဆုိထုိက္ပါ၏။ ပရိယတၱိသာသနာေတာ္ကုိ ခ်ီးေျမွာက္သည့္ပြဲ၊ ပရိယတၱိသာသနာ့ ေရေသာက္ျမစ္ ႐ွင္သန္ထြားႀကိဳင္းၿပီး ပဋိပတၱိ သာသနာအခက္အလက္မ်ား ေ၀ဆာလာေအာင္ ေရသြန္းေလာင္းေပးသည့္ပြဲလည္း ျဖစ္ပါ၏။
ဆရာေတာ္၏ သင္ၾကားျပသမႈ၊ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာမမ်ား၏ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့မႈမ်ားေၾကာင့္ တပည့္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ဤစာသင္တုိက္မွပင္ ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ခ့ဲ၏။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္တြင္လည္း ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္မ်ား၊ စာခ်ဆရာေတာ္မ်ား၊ ကမၼဌာန္းနည္းဆရာေတာ္မ်ား စသည္ျဖင့္ အသီးသီးေပၚထြန္းေနခဲ့သည္ကိုလည္း မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ သိ႐ိွေနၾကရ၏။ ဆက္လက္၍လည္း ဤပရိယတၱိစာသင္တုိက္ တည္႐ိွေနသမွ်၊ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာမမ်ား လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့မႈ႐ိွေနသမွ် ဆရာေတာ္၏ တပည့္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အစဥ္အၿမဲ အသီးသီး ေပၚထြန္းလွ်က္ ႐ိွေနမည္မွာလည္း မလြဲဧကန္ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ ဤကဲ့သုိ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အစဥ္အၿမဲေပၚထြန္းေနျခင္းသည္ အနာဂတ္သာသနာေတာ္အတြက္ အားတက္စရာပင္ျဖစ္၏။ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး သာသနာ့တာ၀န္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္သြားၾကမည္ဟု လည္း ယုံၾကည္မိပါ၏။ သုိ႔မွသာ ဗုဒၶ၏အဆုံးအမတရားေတာ္မ်ား ဆက္လက္ျပန္႔ပြားႏိုင္မည္ျဖစ္၏။ အနာဂတ္ရဲ့ သာသနာ စာသင္ငယ္တုိ႔ လက္ထဲမွာဆုိသည့္အတုိင္း အနာဂတ္သာသနာေတာ္ အစဥ္တည္တံ့ျပန္႔ပြားရန္မွာ စာသင္ပ်ိဳႏု ေသာတုဇနတုိ႔၏ ထက္ျမက္သည့္ ဥာဏ္ပညာ၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ လုံ႔လ၀ီရိယတုိ႔ အေပၚတြင္ မ်ားစြာတည္မီွေနသည္ဟု ထင္ျမင္မိ၏။ အေျမွာ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စုံရန္လည္း အထူးပင္လုိအပ္လ်က္႐ိွ၏။ တတ္ေျမာက္ထားသည့္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ားကုိလည္း ဗုဒၶဘာသာရင္ေသြးငယ္မ်ားအား ဘာသာေရးအသိအျမင္မ်ား ႏိုးၾကားလာေအာင္ တစ္ဆင့္ျဖန္႔ျဖဴးေ၀ငွ ေပးရမည္လည္းျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး စသည္တုိ႔ကုိလည္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွေန၍ ကူညီေစာင့္ေ႐ွာက္မႈျပဳသင့္၏။ ဤသုိ႔ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အား ႀကီးပြားတုိးတက္ ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ရာလည္း ေရာက္သကဲ့သုိ႔ အသိပညာ အတတ္ပညာမ်ားကို သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကသည့္ ဆရာအ႐ွင္တုိ႔၏ ေက်းဇူး၊ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္း ပူေဇာ္မႈကုိ ျပဳခဲ့ၾက၊ ျပဳေနၾကဆဲ၊ အစဥ္အၿမဲလည္း ျပဳေနၾကမည့္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား၏ ေက်းဇူးတုိ႔ကုိ ေက်ပြန္စြာ ေပးဆပ္ရာလည္းေရာက္၏။
စာသင္သား ေသာတုဇနတုိ႔သည္ အမ်ိဳးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ စိတ္ဓာတ္မ်ား ႏိုးၾကားထက္သန္ ေနသင့္၏။ ယေန႔လူငယ္ ေနာင္၀ယ္လူႀကီးဆုိသည့္အတုိင္း တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အႀကီးအကဲ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာၾကမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ အႀကီးအကဲျဖစ္လာပါက အႀကီးအကဲႏွင့္ ထုိက္သန္သည့္ အရည္အခ်င္း႐ိွေနရမည့္၊ ႐ွိေနသင့္သည့္အခ်က္ကိုလည္း အထူးသတိျပဳသင့္၏။ အရည္အခ်င္း႐ိွမွလည္း အမ်ား အက်ိဳး၊ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအက်ိဳးတုိ႔ကုိ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မည္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ျဖစ္၏။ တုိးတက္ႀကီးပြား ေအာင္ျမင္ေနၾကသည့္ သာသနာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကုိ ၾကည့္လွ်င္ ဤအခ်က္ကုိ ေကာင္းစြာေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမြးေန႔ပြဲႏွင့္ ထမနဲ (သုိ႔မဟုတ္) စာေအာင္ သံဃာပူေဇာ္ပြဲမွသည္ အသိအျမင္မ်ားတုိးပြားလာၿပီး အတၱဟိတ၊ ပရဟိတ အက်ိဳးတုိ႔ကုိ သယ္ပုိး႐ြက္ေဆာင္ႏိုင္ မည့္ အရည္အခ်င္းျပည့္၀ေသာ သာသနာျပဳေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ေပၚထြန္းလာပါေစဟု ဆႏၵျပဳလ်က္ ဂုဏ္ျပဳေရးသားပူေဇာ္လုိက္ပါ၏။
လူအမ်ားေမြးေန႔ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့႐ိွၾကသကဲ့သုိ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားလည္း ေမြးေန႔ပြဲကုိ က်င္းပျပဳလုပ္ေလ့ ႐ိွၾက၏။ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ ေမြးေန႔ပြဲသည္လည္း လူအမ်ား၏ ေမြးေန႔ပြဲကဲ့သုိ႔ပင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈကုိ ျဖစ္ေစခဲ့ပါ၏။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအမွဴး႐ိွေသာ ပင့္သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တုိ႔ျဖင့္ ဆက္ကပ္လုပ္ေကၽြး လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခြင့္ကုိ ရၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာၾကသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံမွ ေမြးေန႔ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ တရားဓမၼမ်ားကို နာၾကားၾကရျခင္းဟူေသာ ဓမၼႆ၀န ကုသုိလ္အခြင့္ေရးကုိ အထူးတလည္ ရလုိက္ျခင္းေၾကာင့္လည္းျဖစ္၏။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ ေမြးေန႔ပြဲ အေတာ္ေတာ္မ်ားကုိ ေတြ႔ႀကဳံခဲ့ဖူး၏။ ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္မႈႏွင့္အတူ ဓမၼႆ၀န ကုသုိလ္မဂၤလာအထူး ကိုလည္း ရ႐ိွခဲ့ဖူးပါ၏။ ေတြ႔ႀကဳံခဲ့ဖူးသည့္ ေမြးေန႔ကုသုိလ္မ်ားအနက္ ယခုတင္ျပလုိသည့္ ေမြးေန႔ကုသုိလ္ပြဲမွာ ေလးစားၾကည္ညိဳခဲ့ရပါေသာ ဆရာျမတ္၏ ေမြးေန႔ကုသုိလ္ပင္ ျဖစ္၏။
ဆရာျမတ္၏ ေမြးေန႔ပြဲကုိ ႏွစ္စဥ္ တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔တြင္ က်င္းပေလ့႐ိွ၏။ ဤေမြးေန႔ပြဲသည္ စည္ကားၿပီး စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းေသာ ေမြးေန႔ပြဲလည္းျဖစ္၏။ ဤေမြးေန႔႐ွင္ ဆရာျမတ္သည္ကား ဓမၼိကာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္ ကုိ ပရိယတၱိစာသင္တုိက္အျဖစ္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ဘဒၵႏၲ၀ိသုဒၶ မေထရ္ျမတ္ပင္ ျဖစ္၏။ ဆရာေတာ္သည္ ႏွစ္စဥ္ တပုိ႔တြဲလျပည့္ေန႔ေရာက္တုိင္း ထမနဲထိုးကာ ေမြးေန႔ပြဲအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ား၊ ဧည့္ပရိသတ္မ်ားအား လွဴဒါန္းဧည့္ခံေကၽြးေမြးေလ့႐ိွ၏။ ဆရာေတာ္၏ ေမြးေန႔ပြဲသည္ အျခားအျခားေမြးေန႔ပြဲတုိ႔ႏွင့္ မတူဘဲ၊ တစ္မူထူးျခားစြာ ထမနဲျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံေသာေၾကာင့္ ေမ့ေပ်ာက္ရန္ခဲယဥ္းလွ၏ဟု ဆုိရမည္ျဖစ္၏။ ႏွစ္စဥ္ တပုိ႔တြဲလ ေဆာင္းလရာသီႏွင့္အညီ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံသည့္ ေမြးေန႔ပြဲဟုလည္း တင္စားကာ ေခၚဆုိသင့္၏။ တပုိ႔တြဲလတြင္ ထမနဲပြဲ႐ိွသည္ဟု ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀က ေက်ာင္းသင္ခန္းစာတြင္ သင္ယူခဲ့ၾကရ၊ ဖတ္ခဲ့ၾကရ၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထမနဲထုိးပြဲကုိ ငယ္စဥ္က တစ္ခါမွ်မျမင္ဖူး ခဲ့သကဲ့သုိ ထမနဲဆုိသည္မွာ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ အရာမ်ိဳးျဖစ္သည္ဆုိသည္ကုိလည္း မသိ႐ိွခဲ့ဖူးပါ။ အေၾကာင္းမွာ ေအာက္ျပည္ေအာက္႐ြာမ်ားတြင္ ထမနဲထုိးသည့္ ဓေလ့ထုံးစံမ႐ိွသေလာက္ပင္ ႐ွားပါးလွေသာေၾကာင့္ မျမင္းဖူးျခင္း၊ မသိ႐ိွၾကျခင္းျဖစ္၏။ ဤၿမိဳ႕တြင္လည္း ဆရာေတာ္၏ ေက်ာင္းတုိက္မွာပင္ ထမနဲထုိးသည့္ အေလ့အထ ႐ိွသည္ဟုသာ ထင္ျမင္မိ၏။ ဆရာေတာ္သည္ ေမတၱာဓာတ္ႀကီးမားသူ၊ သည္းခံေရာင့္ရဲတတ္သူ လည္း ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ဆရာေတာ္ကုိ တပည့္မ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက ခ်စ္ေၾကာက္ ႐ုိေသ ၾကည္ညိဳၾက၏။ ေလးစားျမတ္ႏိုးၾက၏။ ဆရာေတာ္၏ ေမြးေန႔ပြဲကုိလည္း တပည့္မ်ား၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား ႏွစ္စဥ္လာေရာက္အားေပးၾက၏။
ယခုအခါ ဆရာေတာႀကီးလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအထိ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီး႐ိွစဥ္က က်င္းပခဲ့သည့္ ေမြးေန႔ပူေဇာ္ပြဲကုိကား လက္႐ိွဆရာေတာ္ႏွင့္ တပည့္မ်ား၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက စိတ္အားထက္သန္စြာ က်င္းပပူေဇာ္လ်က္႐ိွၾက၏။ တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔ေရာက္တုိင္း ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေမြးေန႔ကို က်င္းပျပဳလုပ္ၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးအတြက္ လြမ္းဆြတ္သတိရသည့္အေနျဖင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားကုိလည္း ႏွစ္စဥ္ေပးေ၀လွ်က္႐ိွ၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး ေကာင္းျမတ္ေသာသုဂတိဘုံဌာနသုိ႔ တက္လွမ္းႏိုင္ပါေစဟူေသာ သမၼာဆႏၵမ်ားလည္း အသီးသီးထား႐ိွၾကကာ ေပးေ၀ၾကျခင္းလည္း ျဖစ္၏။
ဤးေမြးေန႔ ေမြးရက္သုိ႔ေရာက္တုိင္း ေမြးေန႔ပြဲႏွင့္အတူ စာေအာင္သံဃာပူေဇာ္ပြဲကုိလည္း ပူးတြဲက်င္းပေပးလွ်က္ ႐ိွ၏။ စာေအာင္သံဃာပူေဇာ္ပြဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရမွ ႏွစ္စဥ္က်င္းပျပဳလုပ္ေပးလွ်က္႐ိွေသာ ပါဠိပထမျပန္ စာေမးပြဲတြင္ ဤေက်ာင္းတုိက္မွ ၀င္ေရာက္ေျဖဆုိေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ စာသင္းသား ရဟန္း၊ သာမေဏမ်ားကုိ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာမမ်ားမွ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ ခ်ီးေျမွာက္ပူေဇာ္သည့္ပြဲျဖစ္၏။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ဤေက်ာင္းတုိက္တြင္ လာေရာက္ပညာသင္ယူေနၾကေသာ စာသင္သားမ်ားအား စာသင္တုိက္တည္ေထာင္ သည္မွစ၍ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေနၿမဲ၊ လွဴဒါန္းေနဆဲလည္းျဖစ္၏။ စာေအာင္သံဃာပူေဇာ္ပြဲကုိပါ ပူးတြဲက်င္းပသည့္ ေမြးေန႔ပြဲျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ပင့္သံဃာေတာ္အ႐ွင္ျမတ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းတုိက္အတြင္း႐ိွ စာသင္သား သံဃာေတာ္မ်ားအား အ႐ုဏ္ဆြမ္း၊ ေန႔ဆြမ္း၊ အခ်ိဳပြဲမ်ားျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းမႈကုိလည္း ေဆာင္႐ြက္ၾကရ၏။ ႏွစ္စဥ္ ဤေန႔ ဤရက္ေရာက္တုိင္း အ႐ုဏ္ဆြမ္းအလွဴ႐ွင္၊ ေန႔ဆြမ္းအလွဴ႐ွင္ႏွင့္ အခ်ိဳပြဲအလွဴ႐ွင္မ်ား အသီးသီး႐ိွေနၾကၿပီးျဖစ္၏။ ဆရာေတာ္၏ ဘုန္းကံ၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား သဒၶါတရားထက္သန္ၿပီး လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကျခင္းျဖစ္ႏိုင္၏။ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ အလွဴပြဲျဖစ္ပါ၏။ သာဓုႏုေမာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္လည္း ေခၚဆုိထုိက္ပါ၏။ ပရိယတၱိသာသနာေတာ္ကုိ ခ်ီးေျမွာက္သည့္ပြဲ၊ ပရိယတၱိသာသနာ့ ေရေသာက္ျမစ္ ႐ွင္သန္ထြားႀကိဳင္းၿပီး ပဋိပတၱိ သာသနာအခက္အလက္မ်ား ေ၀ဆာလာေအာင္ ေရသြန္းေလာင္းေပးသည့္ပြဲလည္း ျဖစ္ပါ၏။
ဆရာေတာ္၏ သင္ၾကားျပသမႈ၊ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာမမ်ား၏ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့မႈမ်ားေၾကာင့္ တပည့္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ဤစာသင္တုိက္မွပင္ ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ခ့ဲ၏။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္တြင္လည္း ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္မ်ား၊ စာခ်ဆရာေတာ္မ်ား၊ ကမၼဌာန္းနည္းဆရာေတာ္မ်ား စသည္ျဖင့္ အသီးသီးေပၚထြန္းေနခဲ့သည္ကိုလည္း မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ သိ႐ိွေနၾကရ၏။ ဆက္လက္၍လည္း ဤပရိယတၱိစာသင္တုိက္ တည္႐ိွေနသမွ်၊ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာမမ်ား လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့မႈ႐ိွေနသမွ် ဆရာေတာ္၏ တပည့္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အစဥ္အၿမဲ အသီးသီး ေပၚထြန္းလွ်က္ ႐ိွေနမည္မွာလည္း မလြဲဧကန္ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ ဤကဲ့သုိ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အစဥ္အၿမဲေပၚထြန္းေနျခင္းသည္ အနာဂတ္သာသနာေတာ္အတြက္ အားတက္စရာပင္ျဖစ္၏။ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး သာသနာ့တာ၀န္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္သြားၾကမည္ဟု လည္း ယုံၾကည္မိပါ၏။ သုိ႔မွသာ ဗုဒၶ၏အဆုံးအမတရားေတာ္မ်ား ဆက္လက္ျပန္႔ပြားႏိုင္မည္ျဖစ္၏။ အနာဂတ္ရဲ့ သာသနာ စာသင္ငယ္တုိ႔ လက္ထဲမွာဆုိသည့္အတုိင္း အနာဂတ္သာသနာေတာ္ အစဥ္တည္တံ့ျပန္႔ပြားရန္မွာ စာသင္ပ်ိဳႏု ေသာတုဇနတုိ႔၏ ထက္ျမက္သည့္ ဥာဏ္ပညာ၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ လုံ႔လ၀ီရိယတုိ႔ အေပၚတြင္ မ်ားစြာတည္မီွေနသည္ဟု ထင္ျမင္မိ၏။ အေျမွာ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စုံရန္လည္း အထူးပင္လုိအပ္လ်က္႐ိွ၏။ တတ္ေျမာက္ထားသည့္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ားကုိလည္း ဗုဒၶဘာသာရင္ေသြးငယ္မ်ားအား ဘာသာေရးအသိအျမင္မ်ား ႏိုးၾကားလာေအာင္ တစ္ဆင့္ျဖန္႔ျဖဴးေ၀ငွ ေပးရမည္လည္းျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး စသည္တုိ႔ကုိလည္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွေန၍ ကူညီေစာင့္ေ႐ွာက္မႈျပဳသင့္၏။ ဤသုိ႔ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အား ႀကီးပြားတုိးတက္ ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ရာလည္း ေရာက္သကဲ့သုိ႔ အသိပညာ အတတ္ပညာမ်ားကို သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကသည့္ ဆရာအ႐ွင္တုိ႔၏ ေက်းဇူး၊ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္း ပူေဇာ္မႈကုိ ျပဳခဲ့ၾက၊ ျပဳေနၾကဆဲ၊ အစဥ္အၿမဲလည္း ျပဳေနၾကမည့္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား၏ ေက်းဇူးတုိ႔ကုိ ေက်ပြန္စြာ ေပးဆပ္ရာလည္းေရာက္၏။
စာသင္သား ေသာတုဇနတုိ႔သည္ အမ်ိဳးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ စိတ္ဓာတ္မ်ား ႏိုးၾကားထက္သန္ ေနသင့္၏။ ယေန႔လူငယ္ ေနာင္၀ယ္လူႀကီးဆုိသည့္အတုိင္း တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အႀကီးအကဲ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာၾကမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ အႀကီးအကဲျဖစ္လာပါက အႀကီးအကဲႏွင့္ ထုိက္သန္သည့္ အရည္အခ်င္း႐ိွေနရမည့္၊ ႐ွိေနသင့္သည့္အခ်က္ကိုလည္း အထူးသတိျပဳသင့္၏။ အရည္အခ်င္း႐ိွမွလည္း အမ်ား အက်ိဳး၊ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအက်ိဳးတုိ႔ကုိ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မည္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ျဖစ္၏။ တုိးတက္ႀကီးပြား ေအာင္ျမင္ေနၾကသည့္ သာသနာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကုိ ၾကည့္လွ်င္ ဤအခ်က္ကုိ ေကာင္းစြာေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမြးေန႔ပြဲႏွင့္ ထမနဲ (သုိ႔မဟုတ္) စာေအာင္ သံဃာပူေဇာ္ပြဲမွသည္ အသိအျမင္မ်ားတုိးပြားလာၿပီး အတၱဟိတ၊ ပရဟိတ အက်ိဳးတုိ႔ကုိ သယ္ပုိး႐ြက္ေဆာင္ႏိုင္ မည့္ အရည္အခ်င္းျပည့္၀ေသာ သာသနာျပဳေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ေပၚထြန္းလာပါေစဟု ဆႏၵျပဳလ်က္ ဂုဏ္ျပဳေရးသားပူေဇာ္လုိက္ပါ၏။
