အ႐ွင္ပညာ၀ံသ

လန္ဒန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ေနခဲ့စဥ္ တစ္ေန႔မွာ ဆရာေတာ္တုိ႔နဲ႔ အတူ ေန႔ဆြမ္းစားၾကြခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရယ္၊ သူငယ္ခ်င္းရယ္၊ စာေရးသူရယ္ပါ။ ျမန္မာမိသားစုမ်ား သုိက္သုိက္၀န္း၀န္းန႔ဲ ဆြမ္းခဲဖြယ္မ်ား ဆက္ကပ္လွဴဒါန္း ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ဆြမ္းအလွဴ႐ွင္ရဲ့ ဆြမ္းလွဴဒါန္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္က ဘ၀တစ္ပါးသုိ႔ ေျပာင္းသြားခဲ့တဲ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ အတြက္ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္ျပဳလုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တာ (၇) ႏွစ္ ႐ိွခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေလွ်ာက္ထား ပါတယ္။

ဆရာေတာ္မွ စာေရးသူအား တရားဓမၼ ခ်ီးျမွင့္ရန္ တာ၀န္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္မွပဲ  စာေရးသူဟာ ဧည့္သည္ (အာဂႏၲဳ) တစ္ပါး ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊ ဂ်ာမဏီမွာ သီတင္းသုံးေနထုိင္တာျဖစ္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ဒကာ၊ ဒကာမ မ်ားနဲ႔လည္း မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ စာေရးသူမွ တရားဓမၼ အနည္းငယ္ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ပါတယ္။ ခီ်းျမွင့္ခဲ့တဲ့ တရားကေတာ့ တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက ဘဒၵႏၲသီလကၡႏၵာဘိ၀ံသ ေရးဖြဲ႔ပူေဇာ္ထားတဲ့ တိပိဋကဓရ အ႐ွင္ျမတ္မ်ား၏ဖခင္ ကမၻာေက်ာ္ မင္းကြန္းေထရ္အ႐ွင္ ဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲက ပညာ႐ွင္မ်ား မိန္႔ဆုိသြားတဲ့ စကားေလးပါ။ ဒီစကားေလးကုိ ႏွစ္သက္ သေဘာက်တာလည္းပါ၊ တုိက္ဆုိင္တာ လည္းပါ၊ ၿပီးေတာ့ အမွတ္ရတာလည္းပါလုိ႔ အမွတ္တရ ေျပာျပျဖစ္ခဲ့တာပါ။

အဲဒီစကားကေတာ့ ၾကာလည္းမေမ့၊ ႐ွာလည္းမေတြ႔၊ ငါလည္းတစ္ေန႔ ဆုိတဲ့ စကားေလးပါပဲ။ ၾကာလည္းမေမ့တဲ့ ဆုိတဲ့ ဒီစကားက ေက်းဇူး႐ိွခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြ၊ မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြ ဆုံးပါးသြားခဲ့ၾကတဲ့အခါ က်န္ရစ္ခဲ့ၾက႐ွာတဲ့ သူေတြက ေကာင္းရာသုဂတိကုိ ေရာက္ၾကပါေစဆုိတဲ့ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ ကုိ သတိတရ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္၊ ေရစက္သြန္းခ်ၿပီး အမွ်အတန္း မ်ား ေပးေ၀ေလ့႐ိွၾကပါ တယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားရဲ့ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အစဥ္အလာတစ္ခုျဖစ္သလုိ၊ လုိက္နာသင့္၊ အတုယူသင့္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏွစ္ပရိေစၧဒေတြ ၾကာေညာင္းေနပါေစ သူတစ္ပါး ရဲ့ ေက်းဇူးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူးဆုိတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေက်းဇူးတရားကုိ သိတတ္ၾကသူေတြဟာ တစ္လတစ္ခါ (သုိ႔မဟုတ္) တစ္ႏွစ္ တစ္ခါေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကုသုိလ္ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ပထမဆုံးစကားရဲ့ ၾကာ လည္း မေမ့ ဆုိတဲ့ သေဘာပါပဲ။

ေနာက္ ဒုတိယ စကားတစ္ခြန္းက ႐ွာလည္းမေတြ႔ တဲ့ ပုထုဇဥ္တုိ႔ရဲ့ သဘာ၀အရ ကြယ္လြန္ဆုံးပါးသြားတဲ့အခါ လားေရာက္ရမယ့္ ဘုံဘ၀ဟာ  ေဒ၀ဂတိ = နတ္ - ျဗဟၼာျပည္၊ မႏုႆဂတိ = လူ႔ျပည္၊ နိရယဂတိ = ငရဲျပည္၊ ေပတဂတိ = ၿပိတၱာျပည္၊ တိရစၧာနဂတိ = တိရစၧာန္ျပည္ ဆုိၿပီး ငါးေနရာ၊ ေနရာငါးခု ႐ိွပါတယ္။ အဲဒီေနရာ ငါးခုမွာ တစ္ေနရာရာ၊ တစ္ခုခုေတာ့ လူတုိင္းေရာက္ၾကရ၊ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံ အတြင္းမွာ က်င္လည္ၾကရပါတယ္။ ဘယ္ဘ၀၊ ဘယ္ဌာန ေရာက္မယ္ဆုိတာ မသိႏိုင္ၾက ပါဘူး၊ လုိက္႐ွာလုိ႔လည္း မေတြ႔ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ တကယ္လုိ႔ ဘ၀တစ္ခုခုမွာ ႀကံဳေတာင္ႀကဳံခဲနဲ႔ ျပန္လည္ႀကဳံေတြ႔ ခဲ့ၾကမယ္၊ ဆုံေတြ႔ခဲ့ၾကမယ္ ဆုိရင္ေတာင္မွ ဘ၀ေတြ ေျမာက္ျမားစြာ ျခားနားသြားခဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဇာတိႆရဥာဏ္ မရၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း မွတ္မိၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႐ွာလည္း မေတြ႔လုိ႔ ဆုိထားခဲ့တာပါ။

ေနာက္ဆုံး တတိယ စကားတစ္ခြန္းက ငါလည္းတစ္ေန႔ တဲ့ မည္သူမဆုိ ဇာတိရယ္လုိ႔ရလာရင္ အုိမႈ၊ နာမႈ၊ ေသမႈဆုိ တဲ့ သေဘာတရားေတြကုိ မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ေတြ႔ႀကဳံ ၾကရမွာပါပဲ၊ ေ႐ွာင္လႊဲလုိ႔မရသလုိ၊ ပုန္းေအာင္းေနလုိ႔လည္း မရပါဘူး။ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ မိမိထံေမွာက္ ဆုိက္ဆုိက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္႐ွိလာမွာပါပဲ။ အုိမႈရဲ့ေခၚေဆာင္ မႈ ေနာက္၊ နာမႈရဲ့ေခၚေဆာင္မႈ ေနာက္၊ ေသမႈရဲ့ ေခၚေဆာင္မႈ ေနာက္ကုိ မလိုက္ခ်င္ေပမယ္လုိ႔ မလြဲဧကန္ အသီးသီး လို္က္ၾကရမွာပါပဲ။ မည္သူမွ် ျငင္းဆန္လုိ႔ မရ၊ လြန္ဆန္လို႔ မရ၊ တံစုိးလက္ေဆာင္ေပးလုိ႔ မရၾကပါဘူး။ သူေရာ ကုိယ္ပါ အားလံုးဟာ ဇရာ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏတုိ႔ရဲ့ ေခၚေဆာင္ရာ ေနာက္ကုိ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္ၾက ရမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါလည္းတစ္ေန႔ လို႔ မိန္႔ဆုိထားခဲ့ တာပါ။ ဒီစကားဟာ စာေရးသူတုိ႔ကုိ သတိ သံေ၀ဂ ေပးတဲ့ စကားေလးပါပဲ။ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ မေနသင့္ဘူး ဆုိတဲ့ သေဘာကုိ ညႊန္ျပတဲ့ စကားလည္းျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အသိပညာနဲ႔ ျပည့္စုံေနတဲ့ လူ႔ဘ၀ကုိ ရ႐ိွေနၾကတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလး မွာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ တရားေတြကုိ တတ္ႏိုင္သမွ် ရယူထားၾကရပါမယ္၊ ဆည္းပူးထားၾကရပါမယ္၊ မာန္မာနေတြ အာဃာတေတြ မထားဘဲ ေဘးဖယ္ထားရမယ္လုိ႔ ငါလည္းတစ္ေန႔ ဆုိတဲ့ စကားေလးက သတိသံေ၀ဂေတြေပးၿပီး တုိက္တြန္းေနပါ တယ္။

ဒီစကားသုံးခြန္းကုိ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ၾကာလည္းမေမ့ဆုိတဲ့ စကားက သူတစ္ပါးရဲ့ ေက်းဇူးတရား ကုိ္ အၿမဲတမ္းအမွတ္တရ ျပဳသင့္တယ္ဆုိတဲ့အျမင္၊ ႐ွာလည္း မေတြ႔ဆုိတဲ့ စကားက လူ႔ဘ၀ ေနရတဲ့ အခုိက္အတန္ ႔ေလးမွာ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း၊ ေဆြမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း၊ မိတ္သဂၤဟ အခ်င္းခ်င္းအေပၚမွာ ေမတၱာ သက္၀င္ၿပီး ခ်စ္ခ်င္ခင္ခင္ ၾကင္ၾကင္နာနာ ေနထိုင္ၾကရမယ္ဆုိတဲ့အျမင္ နဲ႔ ငါလည္း တစ္ေန႔ဆုိတဲ့ စကားက သတိသံေ၀ဂေတြ ပြားမ်ားၿပီး ကုသုိလ္တရားေတြကုိ မေမ့မေလ်ာ့ ႀကိဳးစားပြားမ်ား ျပဳလုပ္ထားသင့္တယ္ဆုိတဲ့ အျမင္ေတြ ေပးေနတာ ကုိ ေတြ႔ျမင္ၾကရမယ္၊ ေတြ႔ျမင္ၾကရတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အခုလို တိုက္တြန္းစကားေျပာခဲ့ပုံအတုိင္း မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက လည္း -

·     ရုပ္နာမ္ဓမၼ၊ သခၤါရတုိ႔..ကုိယ္ကဤပုံ၊ ျဖစ္လုိတုံလည္း…တစ္ဖုံဆင္ကြဲ၊ သူတနဲျဖင့္၊ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼ တာကုိ ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္ရႈ၍…

·         ယခုပင္လွ်င္၊ မအုိခင္က..ႀကဳိတင္ေကာင္းမႈ၊ ႀကဳိးစားျပဳေလာ့..

·         ယခုပင္လွ်င္၊ မနာခင္က…ႀကဳိတင္ေကာင္းမႈ၊ ႀကဳိးစားျပဳေလာ့..။

·         ယခုပင္လွ်င္၊ မေသခင္က..ႀကဳိတင္ေကာင္းမႈ၊ ႀကဳိးစားျပဳေလာ့…။

·   ရတုခ်ိန္ေထာက္..ဤခါေရာက္မွ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ခႏၶာ..ေသစိမ့္ငွာဟု..သတၱဝါခပင္း၊ ရွင္ေသမင္းႏွင့္၊ မိတ္သင္းဖြဲ႔ လ်က္၊ ခ်ိန္းအခ်က္လွ်င္..တစက္ကမွမရွိၾကဘူး။

·         အပၸမာေဒန၊ ဘိကၡေဝ သမၸာေဒထ၊ ဘုရားစကား၊ လုိက္နာပြားကာ၊ တရားလက္မလႊတ္ေစႏွင့္.

ဟု သံေ၀ဂ ကဗ်ာေရး၍ သတိေပးခဲ့ပါတယ္။

(လန္ဒန္သုိ႔ ေရာက္ခဲ့စဥ္က ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားကုိ ျပန္လည္၍ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)

႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

အ႐ွင္ပညာ၀ံသ (ကြမ္းၿခံကုန္း)

• ဘုရားအေလာင္း ပဋိသေႏၶယူေတာ္မူတဲ့ေန႔
• ဘုရားအေလာင္း ေတာထြက္ေတာ္မူတဲ့ေန႔
• ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတုိ႔အား တရားဦးဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူတ့ဲေန႔
• တိတၳိတုိ႔အား သရက္ျဖဴပင္ရင္းမွာ တန္ခုိးျပာဋိဟာကုိ ျပေတာ္မူတဲ့ေန႔
• ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတုိ႔အား ငါဘုရားျဖစ္ၿပီလုိ႔ ၀န္ခံေျပာၾကားတဲ့ အတြက္ ဘုရားရတနာ စတင္ေပၚေပါက္တဲ့ေန႔
• ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ျမတ္ကုိ စတင္ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့အတြက္ တရားရတနာ စတင္ ေပၚေပါက္တဲ့ေန႔
• ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတုိ႔ သာသနာေဘာင္ ၀င္ၿပီး ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ကုိ ခံယူခဲ့တဲ့အတြက္ သံဃာရတနာ စတင္တဲ့ေန႔
• ပဥၥ၀ဂီၢငါးဦးတုိ႔ သာသနာ့ေဘာင္တြင္းသုိ႔ ၀င္ေရာက္တဲ့အခါ ဧဟိ ဘိကၡဳ ဟု စတင္ေခၚေ၀ၚတဲ့ေန႔
• ပုထုဇဥ္အႏြယ္မွ အရိယာအႏြယ္သုိ႔ အရွင္ေကာ႑ည စတင္ေရာက္ရိွတဲ့ေန႔
• တာ၀တိ ံတာ နတ္ျပည္၌ မယ္ေတာ္အပါ၀င္ နတ္၊ ျဗဟၼာမ်ားအား အဘိဓမၼာတရားေတာ္ျမတ္ကုိ စတင္ေဟာၾကားၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ေတာ္မူတဲ့ေန႔ တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

          

စာေရးသူရဲ့ ပညာေရးပန္းတုိင္ဟာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ျခင္းသုိ႔   ေရာက္႐ိွခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ စာေရးသူရဲ့ Thesis ကုိ Viva Voce လုပ္ပါတယ္။ Viva Voce ျပဳလုပ္တဲ့ ေနရာကေတာ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ မြမ္ဘုိင္း (ဘုံေဘ) ၿမိဳ႕၊ မြမ္းဘုိင္း (ဘုံေဘ) တကၠသုိလ္ (Main University) မွာပါ။ ဘုံေဘတကၠသုိလ္ႀကီးဟာ ေ႐ွးေဟာင္းအႏုပညာလက္ရာမ်ားနဲ႔ အဂၤလိပ္အစုိးရက တည္ေဆာက္  ေပးထားခဲ့တဲ့ တကၠသုိလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔တုိင္ေအာင္ ေ႐ွးေဟာင္းလက္ရာ မ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အလြန္လည္း ခန္႔ျငားထည္၀ါလွပါတယ္။ တကၠသုိလ္အတြင္း တည္ ေဆာက္ထားတဲ့ နာရီစင္ႀကီးကလည္း တကၠသုိလ္ရဲ့ အလွကုိ ပုိမုိေပၚလြင္ ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တကၠသုိလ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေၾကာ္ျငာဆုိင္းဘုတ္မ်ားမွာ တကၠသုိလ္ႀကီးရဲ့ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ နာရီစင္ကုိ  ထည့္သြင္းေဖာ္ျပေလ့႐ိွၾကပါတယ္။

မြမ္ဘုိင္း (ဘုံေဘ) တကၠသုိလ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာျပရမယ္ဆုိရင္ ဘုံေဘတကၠသုိလ္ဟာ New University of Mumbai နဲ႔ Old University of Mumbai ဆုိၿပီး တကၠသုိလ္ ႏွစ္ခုကုိ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တကၠသုိလ္ကေတာ့ တစ္ခုထဲပါပဲ။ Kalina Campus မွာ ႐ိွတဲ့ တကၠသုိလ္မွာ သင္ၾကားမႈ စသည္ျပဳလုပ္ၿပီး၊ Fort Campus မွာ ႐ိွတဲ့ Old University of Mumbai မွာေတာ့ သင္ၾကားမႈ စသည္ မလုပ္ေတာ့ဘဲ ႐ုံးခ်ဳပ္အျဖစ္ပဲ ထား႐ိွပါေတာ့တယ္။ Viva Voce ကုိ Old University of Mumbai ရဲ့ Thesis Section မွာ ျပဳလုပ္ပါတယ္၊

နာရီ၀က္ခန္႔ စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ အတည္ျပဳလက္မွတ္ ေရးထုိးေပးကာ ေဒါက္တာ ဟု နာမည္ တပ္၍ Congratulation ဆုိၿပီး ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဒီေန႔ကုိ မေမ႔ႏိုင္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔လုိ႔ သတ္မွတ္လုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆိုင္ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ တေပါင္းလျပည့္ေန႔နဲ႔ ႀကဳံေနတဲ့အတြက့္ ပုိၿပီးထင္႐ွားတဲ့ေန႔ မွတ္သားရ လြယ္ကူတဲ့ ေန႔လည္းျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္။

ဒီေန႔ကုိ ေရာက္႐ိွဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးမားစြာနဲ႔ ေစာင့္စားခဲ့ရပါတယ္။ အခက္အခဲေပါင္း မ်ားစြာ ကုိလည္း ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ပန္းတုိင္ေရာက္ေအာင္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖုိ႔ ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြအတြက္လည္း ေအာင္ျမင္မႈ ရ႐ိွခဲ့တာေၾကာင့္္ ေက်နပ္မႈျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။

ရ႐ိွမႈတစ္ခုဟာ ေပးဆပ္ မႈရဲ့ ေနာက္ေၾကာင္း မကင္းဘူး ဆုိတဲ့စကားအတုိင္းပဲ မည္သူမဆုိ အလကားရတယ္ဆုိတာ ဘာဆုိ ဘာမွ မ႐ိွပါဘူး၊ ေပးဆပ္မႈျပဳၾကရပါတယ္၊ အခ်ိန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေငြေသာ္လည္းေကာင္း၊ လုပ္ အားေသာ္ လည္းေကာင္း တစ္ခုခုေတာ့ ေပးဆပ္ၾကရပါတယ္။ ေပးဆပ္တဲ့ အတုိင္းအတာ ႀကိဳးစားမႈ အတုိင္းအတာေပၚမူတည္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈေတြရၾကပါတယ္။

အဲဒီေန႔က Viva Voce ၿပီးတာနဲ႔ က်မ္းႀကီးၾကပ္ေပးတဲ့ဆရာႀကီး၊ ျပင္ပက်မ္းစစ္ ဆရာႀကီးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကုိ Restaurant မွာ လုိက္ၿပီး ေန႔လည္စာ ေန႔ဆြမ္းတုိ႔ျဖင့္ ဧည့္ခံ ဆက္ကပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမႈမ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

Thesis Section မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ အတူ University of Mumbai သုိ႔ ျပန္လာခဲ့ၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ အေမနဲ႔ ဆရာေတာ္တုိ႔ထံ ဖုန္းဆက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ၀မ္းသာ၊ အေမနဲ႔ ရဟန္းဒကာမတုိ႔လည္း ၀မ္းသာခဲ့ၾကပါတယ္။ ၀မ္းသာမႈေတြနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ေန႔၊ ေအာင္ျမင္မႈ ရ႐ိွခဲ့တဲ့ ေန႔ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မေမ႔ႏုိင္တဲ့ (၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့) ေန႔အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။