အ႐ွင္ပညာ၀ံသ

ဗုဒၶ သာသန ရံသီ အသင္း မိသားစုမ်ား စုေပါင္း၍ ၀ါဆုိ သကၤန္း ဆက္ကပ္ပြဲကုိ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ၊ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕ Bornheim Saalbau ခန္းမမွာ ၂၄. ၀၇. ၂၀၁၁ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပ ျပဳလုပ္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခမ္းအနားတြင္ အဂၤလန္မွ သာသနရံသီ ဆရာေတာ္၊ ဖင္လန္မွ ဗုဒၶ ဓမၼရံသီ ဆရာေတာ္ တုိ႔႔လည္း ၾကြေရာက္ ခ်ီးျမွင့္ ေပးခဲ့ ၾကပါတယ္။ အခမ္းအနားမွာ စာေရးသူမွ အႏု ေမာဒနာ တရား ေဟာၾကား ခ်ီးျမွင့္ ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ ျပည္မွာ က်င္းပျပဳလုပ္သကဲ့သုိ႔ က်င္းပျပဳလုပ္ၾကတာကုိ ေတြ႔ျမင္ရလုိ႔ ၀မ္းသာၾကည္ ႏူးမႈ ျဖစ္ခဲ့ရပါ ေသးတယ္။ အခမ္းအနား ၿပီးဆုံးတဲ့ အခါ ပရိသတ္မ်ားမွ ဘာသာေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိ႐ိွ ခ်င္တာမ်ားကုိ ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့ ၾကပါတယ္။

ေမးျမန္းၾကတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားထဲမွ စာေရးသူအား ေမးျမန္းတဲ့ ေမးခြန္းက အ႐ွင္ဘုရား ဘာျဖစ္လုိ႔ ငယ္ငယ္ ႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ သကၤန္း ၀တ္တာပါလဲ၊ အျခားသူမ်ား ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကသလုိ မေပ်ာ္႐ႊင္ခ်င္ ၾကဘူးလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္း ပါပဲ။ အဲဒါကုိ ေျဖေပးပါတဲ့၊ သူသိခ်င္ ပါတယ္လုိ႔ ေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းပါတယ္။ ဒီေမးခြန္း အေမးခံရေတာ့ မဇၩိမ ပဏၰာသ ပါဠိေတာ္ (မ၊ ၂၊ ၂၄၅ - ၆) မွာ လာတဲ့ ရ႒ပါလသတုိးသား အေၾကာင္း သတိရမိခဲ့တယ္။ ရ႒ပါလ သတုိးသားလည္း ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္ၿပီး ႐ွင္၊ ရဟန္းျပဳခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း တုိင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္တဲ့ ဘုရင္ ေကာရဗ်နဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ ဘုရင္ ေကာရဗ်ကလည္း အခုလုိပဲ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ ႐ွင္၊ ရဟန္း ျပဳရတာလဲဆုိတဲ့ အေမးကုိ ႐ွင္ရ႒ပါလအား ေမးျမန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေမးျမန္းခဲ့ပုံခ်င္း တူေပမယ့္ ေျဖပုံခ်င္းကေတာ့ မတူခဲ့ပါဘူး။

ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ သကၤန္း၀တ္တာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေမးတယ္ ဆုိတာကလည္း အခမ္းအနားတြင္ အသင္း အမႈေဆာင္ ဒကာတစ္ဦးမွ စာေရးသူရဲ့ အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္းကုိ ဖတ္သြားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ကေလး ဘ၀ထဲက သကၤန္း ၀တ္ခဲ့တယ္ ဆုိတာကုိ သိလုိ႔ ေမးတာ ျဖစ္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ေမးျမန္းတဲ့သူက ငယ္႐ြယ္သူ မိန္းကေလး တစ္ဦးပါ၊ သူကလည္း ငယ္႐ြယ္စဥ္ထဲက ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံကုိ ေရာက္ေနတာဆုိေတာ့ သူ႔ရဲ့ အေတြးအေခၚေတြမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေနာက္တုိင္း အေတြးအေခၚေတြပဲ ပါ၀င္ေနတာကုိ သိ႐ိွခဲ့ရပါတယ္။ ဥေရာပဘက္မွာက ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ ကုိယ္ပုိင္ လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္႐ိွေနၿပီေလ၊ မိဘအုပ္ထိန္းမႈ ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ သြားၿပီ။ သူ႔ကိုယ္ပုိင္ ဆုံးျဖတ္ခြင့္ ႐ိွေနၿပီ၊ တားပုိင္ခြင့္ မိဘေတြမွာ မ႐ိွေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီဘက္နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ေမးျမန္းတာ ျဖစ္မယ္လုိ႔လည္း ယူဆမိပါတယ္။

စာေရးသူ ငယ္စဥ္ ကေလး ဘ၀ထဲက သကၤန္း ၀တ္ခဲ့တာဟာ မိဘမ်ားက ႐ွင္ျပဳေပးခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ဗုဒၶဘာသာ ဓေလ့ထုံးတမ္း အစဥ္အလာ အရ ေယာက်္ားေလး မွန္သမွ် ကေလးဘ၀မွာ မိဘမ်ား ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ႐ွင္သာ မေဏ ျပဳေပးေလ့ ႐ိွၾကပါတယ္။ မိဘမ်ားကလည္း သူတုိ႔ရဲ့ သားေယာက်္ား ကေလးေတြကုိ ႐ွင္သာမေဏ ျပဳေပးရမယ္ ဆုိတဲ့ ဆႏၵ သူတုိ႔ရဲ့ ရင္ထဲမွာ အၿမဲကိန္း၀ပ္လ်က္ ႐ိွခဲ့ၾက ပါတယ္။ ႐ွင္သာမေဏ ျပဳေပးလုိက္ရမွ သူတုိ႔အတြက္ တာ၀န္ ေက်တယ္လုိ႔လည္း ယူဆထား ၾကပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စာေရးသူလည္း ငယ္ငယ္ ႐ြယ္႐ြယ္ ကေလးဘ၀မွာ သကၤန္း၀တ္ ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္၊ သကၤန္း၀တ္ၿပီးတဲ့ အခါမွာလည္း အနည္းဆုံး ခုနစ္ရက္ခန္႔ ၀တ္ၾကရပါတယ္။ မေပ်ာ္လုိ႔ လူ၀တ္လဲလုိပါက လဲႏိုင္ၿပီး၊ ေပ်ာ္ရင္လည္း ေပ်ာ္သေလာက္ ဆက္၀တ္ေလ့ ႐ိွၾကပါတယ္။ သကၤန္း၀တ္ ရျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သိနားလည္၍ ၀တ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပါ၊ သကၤန္း၀တ္စဥ္ အခါမွာလည္း ဆရာဘုန္းႀကီးရဲ့ တုိင္ေပးတာကုိ ေနာက္က လုိက္ဆုိၿပီး ၀တ္ခဲ့တာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္ပဲ ၀တ္ခဲ့ရ ၀တ္ခဲ့ရ အဲဒီလုိ အလွဴအတန္းျပဳလုပ္ၿပီး ၀တ္ေပးလုိက္ ရတာကုိပဲ ႐ွင္သာမေဏေရာ၊ မိဘမ်ား ေဆြမ်ိဳးမ်ားပါ ေပ်ာ္႐ႊင္၀မ္းေျမာက္ ေနၾကတာကုိ ေတြ႔ျမင္ သိ႐ိွခဲ့ရ ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဆရာဘုန္းႀကီးမွ ဘာသာေရး အေျခခံ စာေပေတြကုိ တစ္စတစ္စ သင္ၾကား ေပးခဲ့ပါတယ္။

အေျခခံစာေပမ်ား အတန္အသင့္ ႐ိွလာတဲ့အခါ သင့္ရာအပ္ပုိ႔ ဆရာတုိ႔ ဆုိတဲ့ ဆရာတုိ႔ရဲ့ ၀တၱရား အတုိင္း သင့္ေတာ္မည့္ ေနရာကုိ ဆက္လက္ ပုိ႔ေဆာင္ေပးၿပီး ပညာရည္ႏို႔ ေသာက္စုိ႔ ေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ အဆင့္ဆင့္ စာေပ က်မ္းဂန္ ပညာရပ္မ်ားကုိ အတုိင္းအတာ တစ္ခုထိ သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ သင္ယူၿပီးတဲ့ အခါ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကုိ ဦးစားမေပးဘဲ သင္ယူ တတ္ေျမာက္ထားတဲ့ ပညာရပ္မ်ားကုိ ျပန္လည္ ပုိ႔ခ်ေပးခ်င္၊ ျဖန္႔ျဖဴးေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး အဲဒီဘက္ကုိပဲ ဦးစားေပးခဲ့ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ပရဟိတ စိတ္ဓာတ္၊ သာသနဟိတ စိတ္ဓာတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း မိဘ ဆရာ သမားမ်ားရဲ့ လမ္းညႊန္မႈရယ္ ၊ ပင္ကုိယ္ စိတ္ဓာတ္ရယ္ တုိ႔ေၾကာင့္လုိ႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဆက္လက္ၿပီး သာသနာ့ တာ၀န္မ်ားကုိ စြမ္းႏိုင္သမွ် ထမ္းေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျဖၾကားခဲ့ရပါတယ္။

ဗုဒၶသာသန ရံသီ အသင္းဟာ ဂ်ာမဏီ ႏုိင္ငံ၊ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕ရဲ့ စည္ကား သည့္ ေနရာလုိ႔ သတ္မွတ္ လုိ႔ရတဲ့ ေနရာတြင္ တည္႐ိွပါတယ္။ သာယာ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္သလုိ အပန္းေျဖ အနားယူရန္ ေကာင္းတဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ နံနက္ ေစာေစာျဖစ္ေစ၊ ညေနပုိင္းျဖစ္ေစ အနားယူ အပန္းေျဖ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ရန္ အလြန္ သင့္ေလ်ာ္ လွပါတယ္။


အသင္း တုိက္ဟာ ျမစ္ကမ္း အနီးတြင္ တည္႐ိွပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းေျခ တစ္ေလွ်ာက္ ဂ်ာမဏီ ၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သား အမ်ားအျပား ေန႔စဥ္ အပန္းေျဖၾက၊ အေျပး ေလ့က်င့္ၾက၊ စက္ဘီး စီးၾကနဲ႔ က်န္းမာ ေရးနဲ႔ အညီ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္လုိ႔ အေကာင္းဆုံး ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခိ်ဳ႕ ဆုိရင္ အေပ်ာ္တန္းစီး ေလွမ်ား ငွားရမ္း ၿပီး ေလွေလွာ္ ထြက္ၾက တာဟာလည္း ေပ်ာ္႐ႊင္ ၾကည္ႏူးမႈကုိ ျဖစ္ေစ သကဲ့သုိ႔ ကုိယ္လက္ လႈပ္႐ွားမႈကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဖရန္႔ဖုိ႔ ျဖစ္ကမ္းေပၚတြင္ တံတား အစင္းေပါင္း မ်ားစြာကုိလည္း တည္ေဆာက္ ထားပါတယ္။ တံတားေပါင္း မ်ားစြာအနက္ ဤတံတားဟာ သမိုင္း၀င္ တံတား တစ္စင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ ႐ု႐ွားအစုိးရမွ တည္ေဆာက္ ေပးထားတဲ့ တံတားျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ တံတားမ်ား အားလုံးဟာ အသစ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားေတြခ်ည္းပါပဲ။

စာေရးသူ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံမွ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသုိ႔ ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ဂ်ာမဏီ ႏိုင္ငံသုိ႔ ၾကြေရာက္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕႐ိွ ဂ်ာမဏီ သံ႐ုံးတြင္ ဗီဇာ ေလွ်ာက္ထား ခဲ့ရပါတယ္။ ဗီဇာရ ၿပီး၍ ဂ်ာမဏီသုိ႔ မၾကြ ေရာက္ခင္ ဇာတိၿမိဳ႕သုိ႔ ျပန္ခဲ့ ပါတယ္။ စာေရးသူ ငယ္စဥ္က ပညာရည္ႏို႔ ေသာက္စုိ႔ ခဲ့တဲ့ မိခင္ ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ျပန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ဆရာေတာ္ႏွင့္ မိဘတုိ႔အား အသိေပး ေလွ်ာက္ထားရန္ အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္အား ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံသုိ႔ စာေရးသူ ၾကြေရာက္ရမည့္ အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားရင္း ဂ်ာမဏီမွ ပင့္ဖိတ္သည့္ စာကုိ ျပသခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္မွ စာေရးသူအား ၾကြေရာက္ရမည့္ ရက္ကုိ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ စာေရးသူအား ရန္ကုန္မွ ဦး႐ႈေအာင္ + ေဒၚေအးေအး၀င္း မိသားစုတုိ႔ သိကၡာထပ္ ေပးမည့္ အေၾကာင္း မိန္႔ၾကားပါတယ္။ ဂ်ာမဏီသုိ႔ မၾကြခင္ သိကၡာထပ္ အလွဴေတာ္ မဂၤလာကုိ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕၊ ဓမၼိကာ႐ုံ ပရိယတၱိ စာသင္တုိက္တြင္ က်င္းပ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕၊ ဗုဒၶသာသန ရံသီတြင္ သီတင္းသုံးရန္ အသင္း အမႈေဆာင္ မ်ားက ပင့္ဖိတ္ခဲ့ၾက သျဖင့္ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ၊ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕သုိ႔၊ မေလး႐ွား အဲယားလုိင္းျဖင့္ ထြက္ခြါခဲ့ ပါတယ္။ ဂ်ာမဏီ ႏိုင္ငံသုိ႔ ရန္ကုန္မွ မေလး႐ွားသုိ႔ ဦးစြာ ထြက္ခြါခဲ့ၿပီး မေလး႐ွားမွ တစ္ဆင့္ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕သုိ႔ ဆက္လက္ ထြက္ခြါခဲ့ ရပါတယ္။ မေလး႐ွား ေလဆိပ္တြင္ ဖရန္႔ဖုိ႔သုိ႔ ပ်ံသန္းထြက္ခြါမည့္ ေလယာဥ္ ေစာင့္ဆုိင္း ေနစဥ္ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕တြင္ ေနထုိင္တဲ့ ျမန္မာျပည္မွ ဒကာ တစ္ဦးနဲ႔ ဆုံေတြ႔ခဲ့ၿပီး ဒကာနဲ႔ အတူ ဖရန္႔ဖုိ႔ၿမိဳ႕သုိ႔ ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္။ ဒကာရဲ့ နာမည္က ဦးတင္ထြန္းပါ။ ဒကာ ဦးတင္ထြန္းရဲ့ အကူအညီျဖင့္လည္း အစစအရာရာ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ခဲ့တဲ့ အတြက္ အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ ခ့ဲရပါတယ္။